Ağladı İstanbul

Ah İstanbul ah... Gecesi sümbül kokan, Türkçesi bülbül kokan cânım İstanbul... Payitaht İstanbul, payidar İstanbul, devletin lokomotifi İstanbul, milletin aziz ruhu İstanbul, şimdi sesi ağlamaklı, yüreği ağlamaklı, gözyaşları yağmur gibi akmakta İstanbul’un. Ekrem İmamoğlu’nun bu güne kadar yaptıklarından çok yapmadıkları ile gündeme gelmesine alışmıştık fakat şimdi öğle bir şey yaptı ki değil İstanbul, Selçuklu payitahtı Konya’da ağladı. Geçtiğimiz hafta geçirdiğimiz Şeb-i Arûs törenleri bulunduğumuz süreç gereği yalnız devlet erkanı katılımları ile gerçekleşti. 2020 yılına dek Mevlana haftası etkinlikleri kapsamında büyük bir organizasyona imza atan Konya Büyükşehir Belediyesi her ne kadar törenlere yakışır bir biçimde etkinlikleri icra etse de yerel halk tarafından işin Mevlana’yı anma boyutu bir tarafa bırakılarak ticari bir amaç güdülse de Konya olması gerektiği gibi yani işin ehli boyutuna dikkat ederek bu törenleri icra ediyordu. Ekrem İmamoğlu Mevlana’yı Anma Haftası düzenleyerek kendince muhafazakar bir tavır içerisine girmeyi kendisine görev addetmiş olacak ki böyle bir işe kalkışmış fakat yapacağı işi tabiri caizse eline yüzüne bulaştırmıştır. Hatırlayanlar ya da araştıranlar bilirler yaptığı çalışma bize İnönü hükümetindeki ılımlı Müslümancılık çalışmalarını hatırlatmıyor mu? Fakat burada asla atlanılmaması gereken husus şu, bu sefer ne yazık ki İnönü hükümeti gibi millete karşı değil, yaptığı bu hadsizlik azımsanmayacak kadar bir güruh tarafından yaptıkları desteklenmekte. Kur’an’ı Kerim’i Türkçe okutma, kadın semazen ve tören ahlakını bozma ahmaklığına düşmesi bir tarafa kendince tören addettiği organizasyonu köhne bir salonda yapması, bu kadarı da pes dedirtiyor. 1950’lerde istediklerini yapamayan CHP zihniyeti şimdi daha hırslı bir şekilde plan kurup oynama çabası içerisine girmiş, fakat şunu unutmamalı ki 1940’lar,1950’ler gibi milletin mecburen oy attığı tek parti sistemi yok, yani demem o ki bu millet geçmişte yapılanları unutmadığı gibi bugün yapılanları da seçim zamanı unutmayacaktır. Uğur IŞILAK ne de güzel özetlemiş aslında her şeyi. Bilmem ki arınır mıyız bu günahtan döksen bizi Marmara’ya Karadeniz’e... Korundun düşmandan yıllarca Lakin dost bildiğin, can bildiğin vurdu seni Ah İstanbul ah!... Bundan böyle sen bize yan, biz de sana yanalım…