FIRTINA KARŞISINDA UYUYABİLİR MİSİNİZ?

Yıllar önce bir çiftçi, fırtınası bol olan bir tepede bir çiftlik satın almıştı. Yerleştikten sonra ilk işi bir yardımcı aramak oldu. Gel gelelim ne yakındaki köylerden ne de uzaktakilerden kimse onun çiftliğinde çalışmak istemiyordu.
Müracaatçıların hepsi çiftliğin yerini görünce çalışmaktan vazgeçiyor, “Burası fırtınalıdır, siz de vazgeçseniz iyi olur” diyorlardı.
Nihayet çelimsiz, orta yaşı geçkince bir adam işi kabul etti. Adamın haline bakıp: “Çiftlik işlerinden anlar mısın?” diye sormadan edemedi çiftlik sahibi. “Sayılır” dedi adam, “Fırtına çıktığında uyuyabilirim.” Bu ilgisiz sözü biraz düşündü, sonra boş verip çaresiz adamı işe aldı.
Haftalar geçtikçe adamın çiftlik işlerini düzenli olarak yürüttüğünü de görünce içi rahatladı. Taa ki o fırtınaya kadar...
Gece yarısı, fırtınanın o müthiş uğultusuyla uyandı. Öyle ki, bina çatırdıyordu. Yatağından fırladı, adamın odasına koştu: “Kalk, kalk! Fırtına çıktı. Her şeyi uçurmadan yapabileceklerimizi yapalım.” Adam yatağından bile doğrulmadan mırıldandı: “Boş verin efendim, gidin yatın. İşe girerken ben size fırtına çıktığında uyuyabilirim demiştim.” Çiftçi adamın rahatlığına çıldırmıştı. Ertesi sabah ilk işi onu kovmak olacaktı, ama şimdi fırtınaya bir çare bulmak gerekiyordu.
Dışarı çıktı, saman balyalarına koştu. Saman balyaları birleştirilmiş, üzeri muşamba ile örtülmüş, sıkıca bağlanmıştı. Ahıra koştu. İneklerin tamamı bahçeden ahıra sokulmuş, ahırın kapısı desteklenmişti. Tekrar evine yöneldi; evin kepenklerinin tamamı kapatılmıştı. Çiftçi rahatlamış bir halde odasına döndü, yatağına yattı. Fırtına uğuldamaya devam ediyordu.
Gülümsedi ve gözlerini kapatırken mırıldandı: “Fırtına çıktığında uyuyabilirim.” Sıkıntılara, zihnen (bilgi, plan), mânen (dua), maddeten (tedbir) hazırsanız; fırtına çıktığında da uyuyabilirsiniz. Hayatınız boyunca...
Peki siz fırtına çıktığında uyuyabilir misiniz? Kim bilir, ne kadar korku, kaygı, endişeyle dolarız. Belki de hayatın sonunun geldiğini düşünürüz. Fırtınaya karşı uyumak pek de kolay değil.
Gerçekten teslim olmak gerekli. Kuru kuruya bir teslimiyet değil tabii ki. Bunun için sorumluluklarımızın farkında olup yerine getirmeliyiz. Ki fırtına karşısında rahat bir şekilde uyuyalım.
Kıymetli dostlar, sorumluluk için karar vermek, eyleme geçmek ve mış gibi yapmamak gerekir. Karar aldığımız bir durum ya da konuyla ilgili sorumluluk almıyorsak sadece mış gibi yapmış oluruz ve mış gibi yapıyorsak da sonuçlar bizi yüksek ihtimalle hüsrana uğratır.
Hüsran duygusu büyümemiz, öğrenmemiz ve değişmemiz için çok öğreticidir ancak sorumluluk almamamızın yaratacağı hüsran duyguları bazen taşıyamayacağımız boyutlarda olabilir.
Böyle durumlarla karşılaşmamak için de tıpkı bir inşaat projesi, tıpkı bir yemek tarifi gibi; her şeyin ölçüsünce, zamanında, kararında ve tarif edildiği gibi yapılmasında kararlı olmalıyız.
İyi bir yol haritamız ve her zaman bize yol gösterebilecek akıl hocalarımız, deniz fenerlerimiz olmalı.
Ne demişler mutluluk cennetse bedeli sorumluluktur.
Vesselam...