HAYATTA KALMANIN ADIDIR 'ASGARİ ÜCRET'

Türkiye’de gündem oldukça hızlı akmasına rağmen, işsizlik ve eğitim gibi kronikleşmiş sorunlar sürekli tartışılıyor.
Son yıllarda bunlara bir de ekonomik kriz eklendi. Alım gücü günbegün düşerken, üniversitelerden yeni mezun olanlarda işsizlik korkusu hâkim. Asgari ücretli vatandaş ise geçinmek için her ay bin bir takla atıyor.
Asgari ücretli bunu yaparken beyaz yakalılar için de hayat çok farklı değil. Hatta asgari ücrete zam gelmesiyle, beyaz yakalıların ücreti ile asgari ücret arasındaki fark iyice daraldı.
Asgari ücret gittikçe açlık sınırından uzaklaşırken, beyaz yakalı maaşlarına yaklaşıyor. Beyaz yakalıların isyanı ise, eğitimli ile eğitimsizin arasında fark kalmadığını ve acilen kendileri için zam yapılması gerektiğini söylüyorlar.
Aralık ayı geldiğinde en alttakilerin “sürdürülebilir yoksulluğu” için en üsttekiler arasında bir tartışma başlar:
-Asgari ücret o kadar olamaz!
-Ne kadar olamaz?
Bu sorunun muhatabı, “tartışma” masasında yer almayan işçi sendikaları, çalışma yaşamına dair araştırmalar yapan bilim insanları, işçi hakları için kalem oynatan gazeteciler ve fabrikalardaki emekçilerdir. Onlardan gelen her talep, patronlarca okunup incelenmeden “o kadar da olmaz” denilerek karşılanır.
Farkında mısınız insanlar artık meyve ve sebzeyi taneyle alıyor. Eti bırakın, yumurtayı, tavuğu, bakliyatı yiyemez oldu. Anneler bayat ekmek, bayat simitleri çocukların beslenme çantasına koyuyor.
Simidin tanesi beş lira olmuş. Hatırlarsanız, bir zamanlar simit-çay edebiyatı yapanlara hatırlatmak gerek. Şimdi o vatandaşlar artık simit alamıyorlar. Bu hesapta ölçüyü ne ile kullanacaksınız?
Anne baba şaşkın, çocuk şaşkın, işveren şaşkın kısacası toplum olarak hepimiz şaşkınız. Yukarı tükürsen bıyık aşağı tükürsen sakal hesabı... İşin neresinden tutarsan yarım kalıyor. Hasılı evdeki hesap çarşıya uymuyor.
Zincir marketler bu gece mesaiye kaldı. Sabahlara kadar ışıkları sönmedi. Neden peki? Ürünlerin etiket fiyatlarını değiştirmek için.
Ne yapılması gerektiğini ile ilgili her kafadan bir ses çıkıyor. Kimse taşın altına elini koymuyor ama. Asgari ücret topluma hayırlı olsun. Tabii bu sürede hayatta ve ayakta kalıp ay sonunu getirebilirse.
Bu saatten sonra kimse evlenmeyecek, kimse çocuk doğurmayacak, kimse ev araba alamayacak, yatırım yapamayacak.
Bu işe en çok Suriyeli ve Afganlar bayılacak. Çalışıp işverene prim ve vergi yükü getirmeyen bu kaçak kardeşlerimiz 6.000 liraya kapanın elinde kalacak. Geç kalmayın yakında karaborsa olabilir.
Evini geçindiremeyip şikâyet edenlere; “Müminin görevi yoklukta sabretmektir” demişlerdi…
Vatandaş için sevap kazanmanın tam vakti diyeceğim ama...