HAZRETİ MEVLANA’DAN ÖĞÜTLER

Bu yıl Hazreti Pirin 750’nci vuslat yıldönümü. Onun ifade gücü her çağda ve yerde insanlara ve topluma önemli mesajlar içeriyor. Mesnevi başta olmak üzere eserleri insanı ve toplumu olduğu gibi ele alıyor; onların varlık sebeplerini açıklıyor ve dünya/ahiret dengesinde istikameti gösteriyor.
Aşağıdaki satırlarda güç sahiplerinin; mal, servetleri olanların, iktidara sahip olanların tutuldukları hastalıklar ve bunlara yapılan dalkavuklukları anlatıyor Hazreti Pir… Onların güç sahibi iken duygularıyla güç ellerinden gidince ortalıkta kalakalışları… Günümüzde bunlar lobicilik, piar araştırmaları, kişisel gelişim diye sunuluyor…
“Vücut kafes şeklindedir; beden canın dikenidir, gelenler ve gidenlerce aldatılır.
Bu ona, “Ben senin sırdaşın olayım” der. O, “Hayır, ben senin ortağınım” der ona.
Bu ona der: “Varlık aleminde güzellik ve fazilette, ihsan ve cömertlikte senin gibisi yoktur”. O da “Her iki alem senindir. Bütün canlarımız, senin canının tüfeylisi” der ona.
O, halkı kendine tutkun görünce gurura kendinden geçer.
O bilmez ki şeytan onun gibi binlercesini ırmak suyuna atmıştır. Dünyanın lütfu ve yaltaklığı güzel bir lokmadır.
Onu daha az ye, çünkü ateş dolu bir lokmadır. Ateşi gizli ve zevki aşikar, dumanı işin sonunda ortaya çıkar.
Sen, “O özgüyü ben nasıl yutarım? O tamahından söylüyor, ben anlıyorum” deme. Seni öven, toplulukta hicvetse yüreğin o yankılarla günlerce yanar. Her ne kadar onu ümitsizlikten; senden umduğunu kaybetmesinden söylediğini bilsen de,
O yerginin etkisi senin içinde kalır. Özgüde, senin bu durumunun tecrübesi/benzeri vardır.
O övgünün tesiri de günlerce kalır, canın gurur ve aldanma kaynağı olur. Ancak görünmez, çünkü özgü tatlıdır. Yergi kötü görünür, çünkü ayıplanma acı olur. Kaynatılmış ilaç ve hap gibidir. Onu içersin, uzun zaman huzursuzluk ve eziyet içinde bulunursun. Helva yiyince zevki bir anlık olur, bu etki onunki gibi sürmez. Sürmeyince, dışta, gizli olarak sürer. Sen her bir zıddı zıddıyla bil. Onun tesiri şeker gibi gizli sürer, bir zaman sonra neşter gerektiren çıban çıkarır.
Nefis, çok övgülerle Firavun olur. Tevazu ile alçak gönüllü ol, büyüklenme. Elinden geldiğince kul ol; sultan olma. Zahmet çek, top gibi ol; çevgen/top sopası olma. Yoksa letafetin ve bu güzelliğin kalmayınca, o dostlarla senden bıkkınlık gelir. Seni aldatan o cemaat, senin görünce “şeytan” der. Seni kapıda görünce hepsi, “Mezarından çıkmış bir ölü” der.
(Adnan Karaismailoğlu, Mesnevi Gül Bahçesi, Konya Büyükşehir Belediyesi yayını, 2015, s.25-26; Mevlana, Mesnevi, I, 1849-1871)