HİÇ KİMSE MİNNET ALTINDA YAŞAYAMAZ

Her insan, onuruyla bir bütün yaratıktır. Onurundan feda edemez.
Bunun için, hiç kimse minnet altında yaşamaya tahammül edemediği için yeterli olmak en önemli emelidir.
Onurda, iddiada gayret ve yarışta cüzi farklarla birbirine benzeyerek yaratılmış insanların, nasıl olur da aralarında bir yığın insan “işsiz” diye aciz kalır. Bunun cevabı çok basit, çok geniş izahatlarla bile verilmez. Verilecek cevap şu olur ancak; insanlara kendi yaratılışındaki onur duyurulmamış, tersi işlenmiş. Tersi işlene işlene, onur sadece iç kemiren bir duygu baskısı halinde kalmış. İktisadi oyunların kurbanı olan yığın yığın insanlar, “işsiz” adıyla onur kurbanları durumuna gelmiştir.
Son yıllarda, zengin olmayı başaranlarla yarışmak yerine ümit kesmek telkin edilmiş ki, çoğunluk hazır iş peşinde koşacağına, kendi kendine iş icat etmek iddiasını güdememekte.
Bunu kırmak lazım. “İşsiz kaldım” diyeni münasip biçimde cezalandırmak lazım ki, duygusunun , kendisini acı biçimde cezalandırdığını duysun da iddiasını uyansın, kafasını çalıştırsın, kendine yetecek hatta kendini aşacak gayreti bulsun.
GÜZEL SÖZLERDEN:
İşsiz adam durgun su gibidir; bozulup kirlenir.
(DE LATERNE)
İşsizlik sana büyük meşgaleler açtı. Bütün musibetler boş kalmaktan iyidir.
(ARAP ŞAİRİ)
Şeytan işlerinin gördürmek için işsiz elleri seçer.
(İSAAC WATTS)