İmamoğlu Davası

“Bugünden sonra Türkiye’de hiçbir şey eskisi gibi olmayacak!” sözü ile başlayalım satırlara. İmamoğlu’na verilen 2 yıl 7 ay 15 günlük cezanın nasıl oldu da verildiği, verilme sebebini, kimlerin bu işin içinde olabileceğini, tüm soruları tartıştığım bir yazı olacak kıymetli okurlar…
Mahkeme kararının olduğu gün Berlin ziyareti gerçekleştirip yine hamburger yemeye giden Kılıçdaroğlu’na bir darbe mi yapılıyor acaba? “Mahkeme kararını böyle beklemiyordum” diyen Kılıçdaroğlu şoku atlatamadan hemen videolu mesaj iletti. Akabinde İmamoğlu’nun arkasında CHP var diyerek kendini yine ön plana çıkarmak istedi. Ama biz oyunu görüyoruz… Meral Akşener’in adaylık konusunda; Yavaş ya da İmamoğlu diyerek diretmesi ve Kılıçdaroğlu’nun kendi adaylığında ısrar etmesi, ortaya böyle bir sonuç çıkarttı. Siz zannediyor musunuz ki tüm yargı kolları Ak Parti’nin elinde… Ortalıkta ulusalcıların ve FETÖ’nün kokusu dolaşıyor, duyuyor musunuz?
Masa dağılmanın eşiğinde ve dağılırken de çok kişiyi yakacak gibi gözüküyor… Meral Hanım’ın adayı belli oldu ve kararında kesin, aynı zamanda adayını belirlerken CHP genel başkanlığı koltuğunu da sallamak istiyor. CHP kendi içerisinde Ulusalcılar ve Atatürkçüler olarak ikiye ayrılmış durumda. Kılıçdaroğlu iki kanadı da yöneten ve dizginleyen bir siyaset izledi şimdiye kadar. Muharrem İnce, Atatürkçü kanattan parti liderliği için adım atmış ve başarısız olmuş idi. Çünkü parti kurmaylıklarını Ulusalcılar işgal etmişlerdi bile. Aynı zamanda İmamoğlu Ulusalcıların – Mansur Yavaş Atatürkçülerin adayları idi. Bunu gören Akşener CHP’nin Kılıçdaroğlu’ndan kurtulması gerektiğini ve bu değişimi bir mağduriyet haline getirerek oy artışını da yakalaması gerekiyordu. Zamanlama çok güzel… Ulusalcı kurmaylar Kılıçdaroğlu’nu ülke dışına çıkartır, Meral Hanım mahkeme kararını bekliyormuş gibi hazır bekler ve anında İmamoğlu’nun yanına gider. Sarılır, kucaklaşır ve adayım sensin der. İmamoğlu ise “mücadelemiz şimdi başlıyor”, “artık masa için daha çok mücadele edeceğim” gibi ifadelerle “adaylığa hazırım” der. Oyunu gördük Ekrem Bey, oyunu gördük Meral Hanım… Kılıçdaroğlu’nun yüzündeki pişmanlık ifadelerini Saraçhane mitinginde okumuşsunuzdur. “Ekrem yapma” der gibiydi…
Hükümet kanadından da tam beklediğim açıklamalar peş peşe geldi. Sayın Bahçeli; “senaryosu önceden yazılmış filmin Saraçhane’de gösterime sokulması da kategorik bir operasyondur” diyerek, oyunu gördüğünü ifade etti. Aynı şekilde Sayın Soylu; “İçlerindeki tartışmada bizi basamak olarak kullanıyorlar” diyerek masadaki karışıklığı bildiğini ifade etti.
İmamoğlu – Erdoğan benzetmeleri ise tamamıyla bir mağduriyet profili çizmenin daniskası. Ülkesi için mücadele eden, şiir okuduğu için hapse giren bir lider ile, hakaret naraları atan bir şahsı aynı kefeye koymak anlaşılacak şey değil. Sayın Erdoğan henüz konu ile ilgili bir açıklama yapmadı, Eee assolistler sahneye en son çıkarmış… Oyun kuralına göre oynanacaksa, tüm siyasi algoritmaları, tüm paradigmaları hesaplayıp kartlarını doğru oynayacak bir iktidar var ortada. Oyun böyle kurulmaz, oyun böyle bozulur diyecek bir iktidar…
Bizim İmamoğlu davasının açıklandığı gün çok başka şeyler konuşmamız gerekiyordu. Kızılelma’nın uçuşunu konuşmamız gerekiyordu. Türkmenistan Gazını konuşmamız gerekiyordu. Türk Devletleri Teşkilatını konuşmamız gerekiyordu. Yazık çok yazık, ülkede konuşulması gereken onca konu varken bizler hala geçmişimizi, gündemde yer tutmaması gereken şahısları konuşuyoruz. Yazık…Kalın Selametle…