KANAAT VE HIRS

Kanaat ve hırs aldı başını gidiyor. Son günler çarşı pazarda yiyecek, içecek bir hafta da aldığın bir gıda ikinci haftada aynı değil. Bunun sebebi şu; herkes hırsa kapılmış devam edip gidiyor. Nereye kadar gidecek maalesef orası da hiç belli değil. Çünkü Allah korkusu yok desek yalan olmaz. Geçtiğimiz yıl rahmetli eşim siyah Konya üzümü istedi. Pazara gittim üzümün zamanı da geçmiş. Bir pazarcıya sordum. Aynen şöyle dedi bak şu köşede var ama adam vicdansızdır. 2 misli alırsın dedi. Aynen öyle oldu 2 misline aldım. Sorduğum pazarcıyı çok beğendim. Kendi kendime şöyle düşünmüştüm. Demek pazarcılar pahalı satanı izlerlermiş dedim çok beğendim. Vicdanlıyı vicdansızı arada bul bulabilirsen. Bul nerede o eski insanlar.
Kanaat, yeme, içme ve servet kazanma hususunda aşırıya kaçmamak, kısmete rıza göstermek, orta yolu seçmektir. Yanlış anlaşılmasın, kanaat, az ile yetinmek, tembellik, miskinlik, içine gömülmek, fakir yaşamaya, çalışmak demek değildir. Bilakis, elimizden gelen gayreti harcadıktan sonra, hakkımıza razı olmak, başkalarının hak ve kısmetine göz dikmeden gönül huzuru içinde yaşamaktır. Kanaat, bitmez bir hazine tükenmez bir servet, gerçek bir zenginliktir.
Kanaatın zıddı olan hırs ise, bir şeye gösterilen aşırı rağbet ve bağlılıktır. Geçici nimetlere haddinden fazla bağlanmak, dünyaya hırsla sarılmak, dinimizce hoş görülmemiştir. Zira, her şeyi dünya açısından gören, mal ve servet elde etmeye hırsla bağlanan kimse, Allah’ a karşı vazifelerini ihmal edebileceği gibi, menfaati uğruna her türlü cinayeti, haksızlığı, rahatça işleyebilir. Birçok cinayetleri, su istimalleri, hırsızlık ve haksızlıkları işleten çoğu zaman hırstır. Allah’a inanmanın, yalnız o’na güvenmenin ve Allah Resulü (s.a.v.) i örnek edinmenin en güzel timsali olan kanaat hazinesinden uzak yaşamayalım.Hem dünyamızı ve hem de ebedi alemimizi perişan eden hırsa ise yaklaşmayalım.
GÜZEL SÖZLERDEN;
Dünyada en güç istenen ödünç paradır.
(REFİK HALİT KARAY)
Borcu olmayan zengindir, hasta olmadan yaşayan da mutludur.
(MOĞOL ATASÖZÜ)
Öyle bir duruma geldik ki, insan borcunu ödedi mi lütuf yapmış sayılır.
(TEREN TİUS)