AŞURE

Buğday, kuru fasulye, nohut, kayısı, incir gibi bakliyat ve kuru yemişlerin şekerle birlikte kaynatılması ile hazırlanan tatlıya “aşure” tatlısı denilmektedir.

 Aşure tatlısının hicri takvime göre Muharrem ayında pişirilmesi ve dağıtılması geleneği bölgemizde yaygın olarak bilinen geleneksel kültürlerimizdendir. Muharrem ayında yaşanmış olduğuna inanılan birçok rivayet vardır. Bu rivayetlerden en yaygın olarak bilinenler; Hz. Nuh’un gemisinin karaya oturması, Hz. Âdem’in tövbesinin kabul edilmesi, Hz. İbrahim’in ateşten kurtulmasıdır.

 Muharrem ayının 10. gününde aşure, yaygın olarak Hz. Muhammed’in torunu Hz. Hüseyin’in Kerbela’da şehit edilişini anmak için yapılmaktadır. Aşure kelimesi Arapça "onuncu" anlamına gelen Arapça: ʻĀshūrā' , kelimesinden gelir. Türk geleneğinde bu tatlı daha çok Muharrem ayının 10'unda veya Hicri Takvim'de Muharrem ayının 10'undan sonra yapılır.

 Aşurenin yapılış tarihi ve amacı yörelere göre değişiklik göstermektedir. Aşureye konulan malzemeye göre çeşidi ve sayısı değişse de içine konan malzemenin çokluğu makbuldür.

 Aşurelik buğday ile birlikte, fasulye, nohut, kayısı, ceviz, üzüm, incir gibi hububat ve kuru yemişlerin toz şekerle kaynatılmasıyla hazırlanır pişirilen aşurenin duası yapılır; şifalı olduğuna inanıldığı için önce hasta ve çocuklara ikram edilir, daha sonra akraba eş dost ve komşularımıza dağıtırız. Evimizin bereketinin artacağını düşünerek dağıttığımız aşure kaplarını yıkanmadan geri alırız.

  Aşurelik buğday, haşlanmış kuru fasulye, haşlanmış nohut, ıslatılmış kuru üzüm, kuru incir, kuru kayısı, toz şeker, tarçın, ceviz içi, isteğe bağlı olarak bulgur veya pirinç badem kuş üzümü ve diğerleri damak tadımız ve yeme alışkanlıklarımıza göre çeşitlendirerek aşuremizi yapabiliriz. Çünkü yöresel olarak aşure tarifi değişmektedir.

En güzel Aşure Annemin aşuresiydi; Allah rahmet eylesin kabri nur mekânı cennet olsun.