DERS VE ZAMAN

Mevsimi hazanda sararır yapraklar
Yeşil gömleği soyulmuş,yeniden dirilişi bekliyor ağaçlar.
Dirilişi bekleyen değil ki,sadece ağaçlar,
Mahşerin hasretli endişesiyle bekleyişte mezarlar.

Almıyor beşer, manzara apaçık iken bir ders
Ders alana bir nasihattan bin ders
Feraset yoksa insanda, ne yapsın ders
Yapsan bin nasihat, gafilse yine de almaz bir ders

Bir sözden bin nasihat almalı insan
Nezakettir,zerafettir,saygıdır insanı insan yapan
Paha biçilmez,terazi çekmez bu değeri Vallahi inan
İşte budur insanı Eşref-i- mahlukat kılan

Zevkin,sefanın sarhoşuysa insan,
İyi biliniz ki, onun dostudur şeytan
Gün olur gerçeği anlar insan
Artık geçmiştir zaman,bitmiştir imkan

Duyarsın pişmanlık,istersin başa dönmek
Ömrün hitamıdır,ölümü görmek
Maharettir,ferasettir,bu günden o günü görmek
Bir Sur'un başında yeniden dirilmek

Dizilir saf saf mahşerde, melekler ve nebiler
Dümdüz olmuş kâinat,silinmiş dağlar tepeler
Dirilmiş,dikilmiş mevtalar, boşalmış kabirler
Kurulmuş mizan,dizilmiş şaşmaz teraziler

Şaşkınlık ve korku içinde mahşer de beşer
Ayrılmış guruplar,dizilmiş saflar üçer beşer
Dağıtılır sahiplerine bir bir defter-i- ameller
Okundu kitaplar,doğruladı şahitler bellidir akıbetler

İyi bilin ki,geri gelmez geçen zaman
israfı haram kılan,infakı emreden Kuran
Kulak ver bu emre ey insan!
Müjdeler olsun işte o zaman,
Sen olursun sen! mutlaka kazanan.