EVDE KALAN KADINLARIN GÖRÜNMEYEN EMEĞİ

Kıymetli dostlar, hepimiz ev işlerinin, çocuk bakımının ne kadar yorucu olduğunu biliriz. Peki, bu işleri çoğunlukla yapan kadınların bu emeklerinin karşılığında ne aldığını hiç düşündünüz mü?
Evde kalan kadınlar, günün büyük bir kısmını yemek yapmaya, temizliğe, çocuklarla ilgilenmeye ayırırlar. Bu işler, görünürde basit gibi dursa da, aslında büyük bir emek ve özveri gerektirir. Ancak bu emek, genellikle takdir görmez ve ekonomik olarak değerlendirilmez. Bu durum, kadınların ekonomik bağımsızlıklarını kısıtlamış, sosyal statülerini düşürmüş ve toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin derinleşmesine neden olmuştur.
Farkında mısınız, toplumda ev hanımlarına ne iş yapıyorsun? diye sorulduğunda: “Ev hanımıyım” demeye çekiniyorlar. Çünkü sistem çalışan kadını yüceltip ev hanımını yok sayıyor..
Ev hanımlığı, yüzyıllardır kadınlara atfedilen bir rol olmuştur. Ev işleri çocuk bakımı gibi görevler, toplum tarafından kadınların sorumluluğunda görülen ve genellikle maddi bir karşılığı olmayan işler olarak değerlendirilmiştir.
Ev hanımlarının yaptığı işlerin ekonomik bir değeri olduğu gerçeği, uzun süre göz ardı edilmiştir. Bir evin düzenli işleyişi, çocukların sağlıklı bir şekilde yetişmesi gibi süreçler, ev hanımlarının emek ve zaman harcamasıyla mümkündür. Ancak bu emek, genellikle görünmez kılındığı için, kadınların toplumdaki yeri ve değeri konusunda yanlış algılamalar oluşmuştur.
Çalışan kadınlara yönelik devlet desteklerinin ev hanımlarını kapsamaması, bu eşitsizliği daha da görünür hale getirmiştir. Bu durum, kadınların farklı rollerde farklı değerlendirildiğini ve ev işlerinin ve çocuk bakımının sadece kadınların sorumluluğunda olduğu yönündeki yanlış inanışları pekiştirmiştir..
Toplumsal cinsiyet kalıpları, ekonomik sistemdeki eşitsizlikler ve politikaların yetersizliği, ev kadınlarının yaşadığı bu durumu daha da karmaşık hale getiren faktörlerdir. Politikalar düzeyinde ise kadınların haklarını koruyan ve destekleyen yeterli düzenlemelerin olmaması, bu eşitsizlikleri derinleştirmektedir..
Bu durumun sonuçları oldukça ciddi ve çok yönlüdür. Ev hanımlarının ekonomik bağımsızlığı olmadığı için, şiddete maruz kalma riskleri daha yüksektir. Ayrıca, toplumsal hayata katılımları sınırlı olduğu için, karar alma süreçlerinde söz sahibi olmaktan uzak kalırlar. Bu da, kadınların sorunlarının ve ihtiyaçlarının göz ardı edilmesine neden olur.
Bu eşitsizlikleri ortadan kaldırmak için, toplumsal cinsiyet kalıplarının yıkılması, ekonomik politikaların kadınların işgücüne katılımını teşvik edecek şekilde yeniden düzenlenmesi, aile politikalarının güçlendirilmesi ve kadınların siyasi hayatta daha fazla yer alması gerekmektedir.
Sonuç olarak, ev kadınlarının yaşadığı eşitsizlik, sadece bireysel bir sorun değil, aynı zamanda toplumsal bir sorundur. Bu sorunun çözümü için, tüm bireylerin ve kurumların sorumluluk alması gerekmektedir. Toplumsal cinsiyet eşitliği, sadece kadınların değil, aslında tüm toplumun yararına olacaktır. Bu vesileyle ev hanımları da ağızlarını doldura doldura “ Ben ev hanımıyım” diyebilsinler...