FERASET

Ferasettir insanı insan yapan
Yoksa ferasetin,iyi bil ki akibetin hüsran.
Akıp gitse de yıllar,asırlar tarihe not düşer zaman.
Tutsan aynayı tarihe de,bu güne yansıtsan,

Görürsün oyun aynı,olursun bin pişman.
Işık kuvvetli,yok artık karanlıkta kalan,
Ders almazsak tarihten,ısırır tekrar yılan.
Sen ol! Oyun kuran,yeter artık uyan

Şanlıdır tarihin,adın kahraman,
Sağlamdır kökün de,gövden de eğilme aman.
Yakışmaz sana,asildir damarında kan,
Her karışından şehadet fışkıran bu vatan.

Ecdadım asırlarca olmuştur İslam'a bayraktar,
Dün de vardı,bu gün de var hain uşaklar,
Bizi bize düşürendir, yalanlar ve nifaklar.
Yazılsın yeniden destanlar,sönmesin şafaklar.

Zıddıdır ferastin karşıtı gaflet,
Hürriyet,hürriyet diyerek düştükleri delelet.
Bahaneydi hürriyet,besbelliydi ihanet,
Çınarı devirmek için idi,aldıkları işaret.

Ayırdılar gövdeyi kökünden kopartarak,
Hazırlanmıştı haritalar masada paylaşarak.
Güçlenmişti çınar,binlerce yıl tarihe kök salarak,
Diyorlardı,"kalkamaz hasta adam, ölecek uyuyarak"

Yakışırmıydı hiç bir zaman Türk'e esaret,
Sarmıştı yüreğini aşk-ı-şehadet ve cesaret.
Ölümü öldürmüştü cesaret, sarmıştı yüreğini şehadet,
Biliyordu Mehmetçik, cennete ulaşmanın yolu şehadet.

Çekiyordu başı Gazi M.Kemal Başkomutan,
Kazım Karabekir ve daha binlerce komutan,
Yankılanıyordu cephelerden binlerce destan,
Toprağa gömülen,denize dökülen perişan mı perişan düşman.

Gelmeyelim oyuna,dres alalım tarihten,
Hüsrandır sonumuz yoksunsak ferasetten.
Sarılalım ilime ve bilime,kurtulalım cehaletten,
Beslenir düşman daima gaflet ve ihanetten.