TEK ÇAREMİZ VAR!

Biz Türkler, sohbeti muhabbeti seven bir milletiz. Hatta üç beş kişi bir araya geldiğimizde; eğitimden kültüre, siyasetten spora kadar tüm alanları şöyle bir masaya yatırır detaylıca analiz ederiz.
Dahası nargile salonlarında devletler yıkıp devletler kurar ve nihayetinde; “Ne olacak bu ülkenin hali?” sorusuna bulduğumuz cevaplarla içimizi ferahlatır ve muhabbetimizi tescilleriz.
Ben bugün aynı soruyu biraz daha genişleterek sizlere “Ne olacak bu dünyanın hali?” diye soracağım.
Dünyanın çivisi çıktı hakikaten! İnsanların fıtratı bozuldu. Aile kavramının içi boşaltıldı. Anne babanın saygınlığı kalmadı. Çocuklarına tapınan ebeveynler topluluğu haline gelindi. Hırsızlık uğursuzluk sapkınlık diz boyu. Birbirinin alanına saygı adı altında lgbt ve türevlerinin sesleri çokça çıkmaya başladı. Etek giyen, oje sürünen erkekler, tuhaf kıyafetli kısa saçlı garip erkeğimsi kadınlar.. insanlar rol karmaşası yaşıyor. Ne yaptıklarının nereye gittiklerinin farkında bile değiller..
Konumuza geri dönecek olursak, insanlar asgari ücretle hayatta kalmaya çalışıyorlar. Haliyle bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın diyorlar. Bu gezegende yaşıyorsak, aynı gemide yol alıyorsak, kimse kusura bakmasın birbirimizden sorumluyuz..
Kimse de demiyor ki, bu ekonomi nasıl düzelecek? Porsiyonlarımızı da küçülttük ama yine de evdeki hesap çarşıya uymuyor. Kemerlerimizi zaten sıkıyorduk, şimdi sıkılacak kemer de kalmadı. Vatan millet bayrak denildi, bunlar bizim onurumuz, şerefimiz dedik ve geldiğimiz durum malum..
Kıymetli dostlar, bir dindarlık düşünün; başkalarına sürekli kanaati, şükrü ve yetinmeyi tavsiye ediyor. Ama iş kendi hayatına gelince yaşam konforundan, hayat standartlarından, alışkanlık haline getirdiği lüks ve israfından zerrece taviz vermiyor.
Hasılı, vatandaş olarak endişeliyiz fakat biz kendimizi düzeltmeden toplumda düzelmeyecek. Peki çare?
Hepimizin öncelikle Allah’a ihtiyacımız var. Kalbimizi, dilimizi, davranışlarımızı düzelteceğiz. Niyetlerimize, kazançlarımıza dikkat edeceğiz.
Evlerimizdeki çocuklarımız, ahlaklı gençlerimiz ve anne-babalarımız belalara karşı kalkanlarımız gibidir .Çünkü Efendimiz (s.a.s) buyuruyor ki: Emzikli bebekler, İbadet eden yaşlılar, huşû duyan (Allah’tan korkan) gençler olmasaydı başınıza azap yağardı.
Ne yaparsan yap kimseyi razı edemezsin. Sen Allah’ı razı etmeye bak! Çünkü O seni asla yalnız bırakmaz. Ve sakın Unutma! Allah kuluna şah damarından daha yakındır (Kaf, 16).