ZAMANIN EFENDİSİ NASIL OLURUZ?

Kıymetli dostlar, insan eğitim aldıkça kitap okudukça hayatı gözlemledikçe farkındalığı arttıkça sorguladığı en önemli soru; bunca verilen nimetlere karşı ömrümün hakkını nasıl veririm?..
İlber Ortaylı’nın “Bir ömür nasıl yaşanır?” Kitabını okuduktan sonra bazı şeyler ben de daha çok yerleşti.
Hayat, tıpkı bir buz satıcısının sermayesi gibi eriyip gidiyor. Akıp giden bu zamanın içerisinde, peki ömrümüzün hakkını nasıl vereceğiz?
Hiç tereddütsüz “Hakk’ın rızasına ermektir” derim ömrün hakkını vermek için.. Şu iki günlük dünya tarlasında Allah’ın (cc) rızasına uygun ameller demektir. Yarın terazide ağır basacak işler yapmaktır.
Ömrün hakkını vermek, bütün ifrat ve tefritlerden milimetrik hassasiyetle kaçınıp “orta yol” da yürümektir. Çünkü hasat, vasattadır. Ömrün hakkını vermek her şeye ve herkese hakkını vermektir, kendisi türlü haksızlıklara uğramış olsa bile.
Ömrün hakkını vermek, yaratılış gâyesi olan şükrün hakkını her şekliyle vermeye çalışmak, her haline şükretmeye alışmaktır.
Ömrün hakkını vermek, iyilik ve güzellikte muhataba öncelik tanımanın ömre ömürler katacağını, bencilliğin ve hırsın nimetlerden mahrum bırakacağını bilmektir.
Ömrün hakkını vermek, sadece dışarıdakilere değil, dört duvar arasındakilere de dört dörtlük hayırlı olabilmek ve “Elin iyisi, evin ayısı!” diye anılmamaktır.
Ömrün hakkını vermek insanların iki cihan saadetine vesile olacak iyi bir çığır açmayı başarmak ve model oluşturmaktır.
Ömrün hakkını vermek para pul makam mevki şöhret ihtirasıyla ömrünü heba etmek değil; elinden gelenin en iyisini yaptıktan sonra tevekkül edip “Kısmetine razı ol ki, rahat edesin” uyarısı gereği İlahî takdire rıza göstermektir..
Ömrün hakkını vermek, onun bunun çapına takılmadan kendi çapında muhteşem olmaktır. İçindeki potansiyelin en iyi versiyonunu ortaya çıkarmaktır.
Ömrün hakkını vermek, ömrünün hakkını veremeyenlerin ellerinden tutmaktır.
Ömrün hakkını vermek kafasına göre takılmak değil; düzenli, plânlı, prensipli ve disiplinli yaşamaktır. Ömrün hakkını vermek önce tam bir “köşe taşı” kalitesinde yetişmek, sonra yeni köşe taşları olmaya namzet şahsiyetler yetiştirmektir.
Ömrün hakkını vermek, kendini ve ailesini yakıtı insanlar ve taşlar olan cehennem ateşinden korumayı başarmaktır.
Ömrün hakkını vermek, her günahın ardından samimî ve nasûh tevbe etmeyi geciktirmemek, işlediği kötülüğü derhal iyilikle gidermektir.
Ömrün hakkını vermek emr-i Hak vâki olup Azrâil’e (as) “Hoş geldin!” deyip onu tebessümle karşılamaktır. Selam olsun Ömrünün hakkını verenlere...