“İSRAİL’İ SEVİYORUM, İSRAİL’İN YANINDAYIM..”

Kıymetli dostlar, zulmün rengi dili dini ırkı olmaz. Hele ki yapılan bu soykırım Müslüman kardeşlerimize yapılıyorsa (!), karşılarında daha cesur daha cevval olmalıyız.

Evet hepimiz çok üzgünüz.Sadece Türkiye değil gezegen olarak üzgünüz bu duruma. Doğrusu vicdanını kaybetmemiş herkes üzgün. Vicdanlı Yahudiler bile yürüyüşler mitingler yaptılar. İnsan zulmün karşısında neler yapabilirimin derdine düşüyor. Bence; bir insanın kalemiyle kelamıyla eliyle zihniyle elinden ne geliyorsa gücü niye yetiyorsa sonuna kadar yapmalı.

Toplum burada da yine ikiye ayrılmış durumda. Kimileri diyor ki: “ Klavye mücahitliği yapma, İsrail ile savaşa gir!” Kimileri de diyor ki: ”Bana ne canım Arap ülkesinden! Konserlerin, etkinliklerin iptal olması aptalca! Savaşını yapan yapsın ölen ölsün, biz keyfimize bakalım önümüze bakalım!

Daha enteresan olan bir şey söyleyeyim; aman canım evimde oturuyorum elimden duadan başka bir şey gelmiyor. “ Duadan başka bir şey “ ... Farkında mısınız, duaya yüklediğiniz anlam ne kadar küçültücü.. Halbuki sevgili peygamberimiz: “Dua müminin silahıdır” buyurmuştur. Üzüldüğüm konu; Müslümanların dna’sına kodlanan aşağılık kompleksi! Neyse, şimdi konunun bütünlüğünü dağıtmadan duyarsızlığa gelelim.

Etrafına, çevreye, insanlara, çevresinde gelişen olaylara duyarsız(!) olan insanların, mutlu olma imkânı yoktur. Bugün Türkiye`de de yașıyoruz. O kadar duyarsız bir toplumla karşı karşıyayız ki. Bakın onca olaylar oluyor, onca yanlışlar yapılıyor buna sesini yükselten, yanlışa dur diyen kimseyi göremiyoruz.

Haksızlık, adaletsizlik var, bir yerde birilerine yanlış yapılıyor, bir yerde birilerin hakları gasp ediliyor, ama buna dur diyen kimse yok. Bir iș yerindesiniz, çalışıyoruz ama orada yanlış giden bir şeyler var. Birilerinin hakkı gasp ediliyor. Birilerine yanlış yapılıyor. Ama bunları düzeltme çabası içerisinde olmuyoruz. "Bana kimse dokunmasın, bana dokunmayın yılan bin yıl yaşasın. Herkes kendi başının çaresine baksın."

Bu nasıl bir anlayıș? Toplumda böyle bir anlayış var" Aman sana dokunmasın, dokunmuyorsa sen elleme, bulaşma, görmedim duymadım bilmiyorum”. Böyle bir mantık olabilir mi? Bizim kültürümüzde böyle bir mantık böyle bir inanç yok.

Etrafında bir yanlış varsa düzelteceksin. Elinle düzeltebiliyorsan elinle, dilinle düzeltebiliyorsan dilinle, hiçbir şey yapmıyorsan kalbinle buz edeceksin ki en düşük derece buz etmektir..

Oysa sevgili Peygamberimiz buyurmuyor mu, “ Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır” diye. Susmak masum görünse de bir noktada yapılanı onaylamak ve taraf olmaktır aslında.

Unutmayalım; bu konu hepimizin sınav kağıdı. Tercihleri nasıl yapacağını size bağlı. Yani duruşunuz tarafınız eylemleriniz fiillerinizden mesulsünüz. Dahasını söyleyeyim; “İsrail’i seviyorum, İsrail’in yanındayım” paylaşımlarını beğenmenizden dahi sorumlusunuz Hakk katında da, halk katında da. Vesselam..