'VUSLAT'IN ARDINDAN

Hz. Pir’in “Şeb-i Arus” olarak nitelendirdiği vuslatının 748. yılını birlikte yaşadık. Yerli ve yabancı ziyaretçilere, Mevlana sevdalılarına onun misafirperverliğini yaşatmaya çalıştık. Bir kez daha şehrimiz ile özdeşleşmiş Mevlana Celaleddin Rumi’ye Cenab-ı Hak’tan mağfiret diliyoruz. Rabbim mekanını cennet, makamını Âli eylesin.
Müsaade ederseniz her yıl bazen 17, bazen 10, bazen de 7 gün kutladığımız Mevlana etkinliklerine bir göz atalım, eski ile yeni vuslat programlarını bir değerlendirelim istedik. Eskiden kutlamalar şu anda Millet Bahçesi yapılan eski Konya Stadyumu içerisindeki 100. Yıl Kapalı Spor Salonu'nda yapılırdı. Sema törenleri seyirci kapasitesi bin, bin 200 kişilik salonda basket potaları altında icra olunurdu. Vuslat törenlerinde otellerde yer bulunamadığı gibi kamu misafirhaneleri ve yurtlar ziyaretçilerin istifadesine sunulurdu. Sanki o zamanlarda yurt dışından gelen misafirler daha yoğunlukta idi. Yapımı yılan hikayesine dönen ve dönemin Büyükşehir Belediye Başkanı tarafından 100 günde tamamlanan Mevlana Kültür Merkezinde kutlamalar yapılmaya başlandı.
Yaklaşık olarak 2 bin 500 seyirci kapasiteli akustik kubbeli dairesel bir salon. Şeb-i Arus gecesi hariç hala Ayin-i Şeriflerin icra edildiği, yıl boyu cumartesi günleri sema programlarının yapıldığı bir salon. Her şeyi ile mükemmel projelendirilmiş bir eser. Tek eleştirilen yanı da koltukların rahat olmayışı; insanlar oklava yutmuş gibi oturmaktalar. Neymiş efendim, Ayin-i Şerif izlerken insanlar rahat olmamalıymış, uyumamalıymış. Ancak bazen saatler süren programlarda gelen ziyaretçiler koltuklardan hep yakındılar ve yakınacaklar.
Zira bizim projelerimiz insanımızın rahatını değil projeyi detaylandıran ve uygulayan zevatın görüşlerini önemser. Akabinde etkinlikler Sayın Akyürek tarafından Mevlana Türbesi’nin 2 kilometre kadar ilerisinde on bin kişi seyirci kapasiteli Spor ve Sergi Salonu'nda yapılmaya başlandı. Şeb-i Arus hariç diğer etkinliklerde pek kullanılmasa da, Konya’mız için prestij bir yapı oldu. Yapanlardan Allah razı olsun.
Vuslat etkinliklerinde fiziki yapılar, törenlerin süresi ve etkinlik programları değişirken vuslat programını icra eden ekip hiç değişmedi. Saygıdeğer bir sanatçımızın 7,8 ilahi ve eserden 25-30 dakikalık programı icra edildi. Şeb-i Arus’ta söylenen ya da icra edilen eserler dahi değişmedi, aynı kaldı. Ayrıca yine Mevlevilikle ilgili saygıdeğer bir büyüğümüz Mesnevi dersleri verdi. Konusu genellikle “aşk” olan 15-20 dakikalık bir Mesnevi dersi.
Akabinde genelde aynı toplulukların icra ettiği Ayin-i Şerif, Kuran-ı Kerim tilaveti ve dua.
Geçmiş Kültür ve Turizm Bakanlarımızdan bir kardeşimizin vuslat programları öncesinde farklı bir ekip ve konseptle ihtifalleri kutlayacaklarını söylemesine rağmen muhterem ekip ve üyeleri değişmedi ve aynı şekilde icra edilen programları büyük bir aşkla izledik.
Mevlana ihtifallerinin en düşündürücü yanı ise katılımcılar. Hem Hz. Mevlana’nın görüş ve düşüncelerinin dünyaya ışık tutmasını sağlamak hem de Konya’mızın dünyada tanıtımını yapmak için ihtifaller çok önemli. Hep ifade ettik, dünyada şehirler yarışıyor diye. Ancak üzülerek söylemekteyiz ki eskiden protokol tribünleri olarak adlandırılan E ve D protokollerinde “Sen aldın, ben aldım” ve yer bulma yarışı vardı. Hem yer bulmak müşküldü hem de katılımcılar çok fazlaydı. Cumhurbaşkanımız Abdullah Gül pek katılmadı ancak Recep Tayyip Bey, hem başbakanlığı hem de cumhurbaşkanlığı döneminde hep katılma gayreti içinde oldu.
Cumhurbaşkanı, başbakan, meclis başkanı, muhalefet partilerin değerli başkanları, değerli üst düzey yargı mensupları, yurt içi ve yurt dışı üst düzey katılımcılar…Bir tarih hatırlıyorum. Konuşma yapmayı şart koşmuştu. İran Cumhurbaşkanı Ahmedinejad dahi gelecekti ancak son anda gelmekten vazgeçti. Pandemi olumsuz etkileme devam ediyor.
Bu seneki üst düzey katılımcılarımız AK Parti Genel Başkanvekili Binali Yıldırım ile Kültür Ve Turizm Bakanımız Mehmet Nuri Ersoy idi. Şeb-i Arus programı önceki yıllarda bütün TV kanallarında canlı yayınlanırken bu yıl sadece yerel kanallar ile Avaz TV’de yayınlandı. Sesimiz azalmakta. Ondan sonra bas bas bağırıyoruz, “Sema bizimdir, Konya’dan başka yerde Şeb-i Arus yapılamaz” diye!
Emeği geçenlerden Allah razı olsun.
Saygılarımızla.