11 AYA YAYILAN BEREKETİN SIRRI!

Kıymetli dostlar, 11 ayın sultanı Ramazan'ı şerif'i huzurla şükürle tamamladık çok şükür. Ramazan, hepimize bir mola gibi geldi; yorgun gönüllerimize.. Sanki ruhlarımız bir tatile çıktı, kalplerimiz yumuşadı, nefsimiz biraz olsun dize geldi. O mübarek geceler, o tatlı telaşlar, o bereketli sofralar... Şimdi hepsi geride kaldı. Ama o güzel duyguları, o manevi havayı unutmak yok. Peki, bu Ramazan’dan sonra ne yapacağız? O içimizdeki baharı, yılın geri kalanına nasıl yayacağız?
Ramazan’da gördük ki, paylaşmak ne güzel şey. “El elden üstündür” derler ya, gerçekten de öyle. İhtiyaç sahipleriyle sofralarımızı paylaştıkça, kalbimizdeki merhamet duygusu coştu. Komşumuz açken tok yatmamamız gerektiğini bir kez daha anladık. Şimdi, bu paylaşma duygusunu sadece Ramazan’a özgü kılmayalım. Yıl boyunca çevremizdeki insanlara destek olalım, onların dertleriyle dertlenelim.. Özellikle Filistin'de şu anda gıda stoğunun bitmek üzere olduğunu söylüyorlar. Biz burada keyifli sofralarda saatlerce karnımızı doyururken, bir kez daha düşünelim. Yaşadıkları videolara bakmaya yüreğimiz yetmezken onlar maalesef canlı kanlı yaşıyorlar.. Bu konuda sadece kendimiz değil, çevremizi de harekete geçirmek gerekir.. Maddi manevi elimizden ne geliyorsa her konuda destek olmak zorundayız. İnsanlık adına. İslam adına.
Şimdi konumuza geri dönecek olursak, oruç tutarken nefsimizi de terbiye etmeye çalıştık. “Aza kanaat etmeyen, çoğu da bulamaz” sözünü hatırlayalım. Yeme içme alışkanlıklarımızı düzene soktuk, israftan kaçındık. Şimdi, bu düzeni koruyalım. Hem bedenimize, hem de cebimize iyi bakalım. Kur’an’la aramızı düzelttik, namazlarımızı aksatmadık. Şimdi, bu güzel alışkanlıkları sürdürelim. Unutmayalım ki, “damlaya damlaya göl olur”. Küçük gibi görünen bu ibadetler, zamanla hayatımızı bambaşka bir hale getirecek. Bu güzellikleri alışkanlık haline getirmek için, 41 gün devam etsek kâfi.
Hayat inişli çıkışlı. Bazen zor zamanlar olur, bazen de güzel günler. Ramazan bize sabırlı olmayı öğretti. “Sabır acıdır, meyvesi tatlıdır” derler. Şimdi, bu sabrı hayatımızın her alanında kullanalım. Zorluklar karşısında pes etmeyelim, umudumuzu koruyalım. “Her gecenin bir sabahı vardır” sözünü unutmayalım.
Sonuç olarak, Ramazan bize bir ayna tuttu. Kendimizi ve hayatımızı yeniden değerlendirme fırsatı sundu. Şimdi, o aynada gördüğümüz güzellikleri koruyalım. Ramazan’ı bir başlangıç olarak görelim ve bu başlangıcı bir ömür boyu sürdürelim. “Ağaç yaşken eğilir” derler ya, şimdi o güzel alışkanlıkları hayatımızın bir parçası haline getirelim. En azından niyet edelim gayret edelim.. Ömür su gibi akıyor. Rabb’im Ramazan tadında bir ömür nasip eylesin hepimize.