BENDE GÖRDÜĞÜN HER ŞEYİN SEBEBİ SENSİN

Kıymetli dostlar, hayata herkes kendi penceresinden bakar. Baktığımız pencere hangi yönde ise hayatın o yüzünü görürüz. Penceremiz hoş olmayan bir manzaraya bakıyorsa, hoş olmayan bir manzara görürüz. Bir deniz bir orman mis gibi çiçeklerin olduğu bir yöne bakarsa güzel bir manzara görürüz. Camlarımız kirliyse hayata baktıklarımızı biraz puslu görürüz.

Peki temiz bir manzara görmek istiyorsak ne yapmamız gerekiyor? Kendi penceremizi temizlemek öyle değil mi? Peki kendi penceremizin temiz olduğunu nasıl tespit ederiz? Örneğin; olumsuz bir olayla karşılaştınız.. Bunu analiz ederken hemen yargılar eleştirir, çocuklukta öğrendiğiniz bilgiler üzerinden yorumlarsanız, içine bir de şifalanmamış travmalarınızı katarsanız; demek ki gönül pencereniz henüz temizlenmemiş.

Dahası, insanların hata ve kusurlarını araştırıp dedikodu gıybette master yapıyorsanız, kirli bir zihniniz var demektir. Hucurat suresi 12. ayeti kerimede “Birbirinizin kusurunu araştırmayın” buyrulur. Özellikle sevgili peygamberimizin çok sevdiğim bir sözünü hatırlatmak isterim: “Sizden biriniz kardeşinizin gözündeki çöpü görür de kendi gözündeki merteği unutur” .

İnsanların hata ve kusurlarını görmeye gözünü diken bir insanın dönüp kendisinin kusurlarını görmesi nasıl beklenir? Kendi kusurları ile uğraşan insanın gönlü huzurludur. Başkasının kusurlarıyla uğraşan insanın farkında olmadan zihni bedeni yorulur ve sonrasında ruhsal psikolojik hastalıklar meydana gelir. 

Yazımı bitirmeden son zamanlarda insanların kafasını karıştıran, bir konuya açıklık getirmek istiyorum. En çok duyduğumuz kavramlardan bir tanesi, kendini sevmek ve kendine değer vermek.. Burada kendini sevmek ve kendine tapmak arasında ince bir çizgi vardır.

Kendini sevmek aynı zamanda seni her türlü güzellikle yaratan Rabb’ine şükretmekken, kendine tapmak, kendini tüm yaratılmışların içinde en üstün sıralamaya koymaktır ki bu yaratanın yaratma eylemini derecelere dökmektir.

Bu da aciz olan insanın, “Hmm bunu güzel yaratmışsın bak bu en güzeli, diğerlerini beğenmedim” anlamındadır. Şimdi yeniden düşünelim insanları neden eleştirdiğimizi başkalarına neden beğenmediğimizi.. cevabı bizde saklı.

Şimdi altını kırmızı kalemle çizmek istediğim yerlere geldik; biz ne görüyorsak aslında iç dünyamızın da yansıması odur. İyi mi görüyoruz, iç dünyamız temiz demektir. Eğer kötü görüyorsak iç dünyamızda bir sorun var demektir. 

Hadi bugün kendimizi yeniden güncelleyelim şöyle içimize bir bakıp tozlanan paslanan kirlenen pencerelerimizi ozonla cifleyelim. Ne olur içimizi bir gözden geçirelim. İç dünyamıza bir yolculuk yapalım. Hayatın öyle güzel renkleri öyle güzel tatlara öyle güzel lezzetleri öyle güzel kokuları var ki, Şu dünyadan göçüp gitmeden bunları deneyimleyelim.

“Güzel bakan güzel görür. Güzel gören hayatından lezzet alır. “ Bunu da kendimize mihenk edelim. Vesselâm.