BİLAL DİLEKÇESİNİ ALLAH’A VERMİŞTİ

Bir daire müdürünün hatırasını duyunca çok etkilendim. Bu nedenle sizlere de özetleyerek aktarmak istiyorum. Bakanlıklarımızdan birine bağlı bir ildeki birime memur alımı için imtihan açılır. Yazılı sınav yapılır. Mülakat için yeteri miktar kişi çağrılır. Mülakatı yapacak heyet için o ilin komşu ilerindeki aynı bakanlığa bağlı dört daire müdürü görevlendirilir. Müdürler bir gün önce o ile gider. Kalacakları yerin görülmemesi ve öğrenilmemesi için kenar mahallede bir camiye namaz için giderler. Şadırvana oturup abdest almaya başlanacağını anda namazını kılıp çıkan 25 yaşlarında bir genç müdürlere terlik getirir. Güler yüzlü mahcup bir genç… Terlik verdiği son müdür onunla ilgilenir ve sorar: ‘Adın ne arkadaş buralı mısın?’ Genç cevap verir: ‘Adım Bilal buralıyım.’ Müdür devamında: ‘Evli misin nerede çalışıyorsun?’ Genç: ‘Nişanlıyım, işsizim ama yakında işe gireceğim’ Müdür: ‘Nereye giriyorsun Bilal?’ Bilal: ‘Yarın filanca kurum için mülakat var, yazılıyı kazandım. Orası için mülakata gireceğim.’Müdür: ‘Kazanacağın nereden belli bu işler torpilsiz olmuyor, torpilin var mı?’ Bilal: Benim gibi garip ve yetimin torpili olur mu torpilim ALLAH, dün teheccüd namazında dilekçemi ALLAH’a verdim. O torpillerin en büyüğüdür, dedikten sonra rengi bir pembeleşir, bir bozarır. Müdür: ‘Bu devirde işsize kız zor verirler, nasıl nişanlandın?’ Bilal: ‘Kayınpederim Müslüman ve tam mümin ben abdestli namazlı damat isterim rızkı ALLAH verir dedi. Kızını bana verdi’ abi. Müdür: ‘Bu devirde abdestli, namazlı genç bulmak gerçekten zor, sen iyi namazını kılıyorsun, bu nasıl oldu? Kimden etkilendin?’ Bilal: ‘Annem bana hiç haram yedirmemiş, ilkokuldan beri namazımı kılıyorum.’ Müdürler ertesi gün mülakatın yapılacağı yerdeki salona varırlar. Mülakat başlar. Bakanlar dahil çok kişiden torpil talebi vardır. Hiçbirini dikkate almamaya karar verirler. Adaylar birer birer içeri alınır. Sıra Bilal’e gelir. İsmi okununca içeri girer. Üstleri başları farklı olunca müdürleri tanıyamaz. Komisyon başkanı olan Müdür: ‘Bilal bizi tanımadın mı’ deyince başını kaldırır ve o anda tanır, ağlamaya başlar. Onun ağlayışı müdürleri de ağlatır. Dilekçesini ALLAH’a veren Bilal zaten bir gün önce mülakatını olmuştu. Dilekçesi kabul edilmiş, koca daire müdürlerini ALLAH bir kenar mahalleye Bilal’in yanına göndermiş, onları buluşturmuş ve mülakatı yaptırmıştı. Ağlaşma faslından sonra işinde aşında eşinde hayırlı olsun Bilal, dendi. Allah’tan büyük torpil yoktur. Onun ipine sarılıp ona güvenelim. O ne güzel vekildir.