EĞİTİM SİSTEMİMİZİN MESELELERİ-1

Eğitimde başarılı olamadığımız uzun süredir dile getirilen ve tartışılan bir konudur. Nitekim Sayın Cumhurbaşkanı 20 yıllık iktidarlarında eğitimde başarılı olamadıklarını birkaç konuşmalarında açıkça belirtiler. Bu süre içerinde eğitim gibi istikrarla yürütülmesi gereken bir alanda sekiz bakanın görev yapması, başarısızlık göstergelerinden biri kabul edilebilir. Her gelen bakan kendine göre bazı değişikler yapmış, sık yapılan bu değişiklerin hepsinin öğrenciler, veliler ve öğretmenlerde memnuniyet yarattığı söylenemez.
Eğitim alanında birçok çalışmalar yapılıyor elbette. Ama bir türlü istenen seviyeye ulaşılamadığı ortada. Demek ki bir yerlerde yanlışlar yapılıyor veya eksik yapılan bir şeyler var.
Eğitim konusunda ülkemiz önemli bir tecrübe ve bilgi birikimine sahiptir. Yetişmiş, tecrübe sahibi insan kaynağı yönünden de zengindir. Yeter ki bu zenginliğin farkında olunsun, değerlendirilsin.
Öğretmen yetiştirme programı çerçevesinde grup olarak 1997 yılında ziyaret ettiğimiz Arizona Üniversitesi’nde (Amerika) eğitimde bizim tecrübe zenginliğimizi farketmiştim. Bizim Köy Enstitüsü ve Öğretmen Okulları’nda öğretmen yetiştirme programlarının benzerlerine onlar yeni başlıyorlardı. Halbuki biz o okulları çoktan kapatmıştık.
Her alanda büyük değişimlerin yaşandığı günümüzde, eğitim alanında da yeni anlayışların oluşması, yeni metodların geliştirilmesi tabiidir. Bizim fikrimize göre, hangi eğitim metodu seçilirse seçilsin, işin esasının iyi yetişmiş bir öğretmene öğrencileriyle daha çok ilgilenme fırsatının verilmesidir. Bu da sınıflara çok sayı-da öğrenciyi yığmadan, mümkün olduğu kadar az seviyede tutulması ile sağlanabilir.
Eğitimde başarılı olunamadığına karar veren siya-si irade/lerin; mevcut sitemi bütünüyle ele alarak, gelişmiş ülkelerin tecrübelerinde yararlanarak, eksiklerimizi kendimize göre değerlendirip bir sistem ortaya koyması beklenir. Bu planlama-nın çok karışıklığa meydan vermeden, çağdaş bir anlayışla, temel hususları iyi belirleyerek, öğrencinin ve velinin rahat anlayacağı şekilde yapılması arzu edilir.
Eğitimde başarı genelde girilen sınavlarda soru-lara verilen doğru cevap sayısı ile ölçülür. Halbuki eğitim bir yerde edep-terbiye meselesidir.
Çocuğa verilen bilgiler edep-terbiye zemininde yükselir. Talim-Terbiye Dairesi bizim Milli ,eğitim Bakanlığı (MEB) bünyesinde öteden beri yer almaktadır. Her toplum çocuklarını kendi gelenekleri, kendi kültürleri doğrultusun-da yetiştirmeyi hedefler. Kültür etkileşimlerinin fazla olduğu, nerdeyse kültürler arasında sınırların kalktığı günümüz dünyasında; milli kültürlerden vazgeçilmese de, eğitimde ortak ahlaki değerler (evrensel) ön plana çıkmaktadır. Sevgi ve saygı temelinde insani değerlere verilen önem, doğaya saygı, doğruluk, dürüstlük, başkasının hakkına riayet, toplum içinde ortak yaşama kültürü gibi kavramları kapsayan bu anlayış, zaten bütün dinlerin ve öğretilerin de özünde olması sebebiyle, hiçbir toplumda yadırganmamaktadır.
Günümüzde eğitim artık sadece ailede ve okullarda yapılacak bir iş olmaktan çıkmıştır. Gelişen teknolojilere bağlı olarak haberleşme ve iletişimde artan imkanlar, bilgiye ulaşım kolay-lığı herkese her alanda yeni şeyleri öğrenme fırsatı doğurmuştur.
Günümüzde eğitimde okulların önemi gözardı edilmeden, toplum olarak okullarla birlikte yürütülmesi gereken bir iş olduğunun farkında olunması gerekir. Gelinen şartlarda, sadece eğitimde değil, uyuşturucu bağımlılığı gibi çocukların karşı karşıya bulunduğu birçok tehlikeye karşı okulla sürekli iletişimde olmaya ihtiyaç vardır.
Çocuğun yetişmesinde rol model kavramı çok önemlidir. Bazı örneklerde rol modeller, olum-lu veya olumsuz tarzda çocukta eğitimden bile daha fazla etki yapabilir. Rol model evde aile büyükleridir, okulda öğretmenidir, bakkal amcadır, çevresinde tanıdığı büyüklerdir. Gençler için bunlara ilave olarak üniversitede hocalarıdır, camide hocadır, mahalli yöneticilerdir, siya-setçilerdir, devlet yöneticileridir. Bütün bunların çocuk/gencin kişilik yapısında, hayata bakışın-da, ahlaki davranışlarında çeşitli etkiler yapa-cağına şüphe yok.
Sınav sorularının çalınması, başarılı olanların değil, başarısız olanların işe alınması ile ilgili haber ve bilgiler, üst makamlarda tanıdığı olan-arın kolay iş bulduğu gibi olumsuz kanaatlerin yaygınlaştığı toplumlarda, eğitim sisteminin önemi kendiliğinden ortadan kalkar. Ortaya gelecek kaygısı olan, heyecanını yitirmiş mutsuz bir genç nesil çıkar.