EVLERİMİZDEKİ ŞEFKAT KAHRAMANLARINI UNUTUYOR MUYUZ?

Adam akşamleyin iş çıkışı eve geldiğinde evin bahçesinin karmakarışık olduğunu görmüş. 3 çocuk da bahçede çamurlar içinde oynuyormuş. Boş yemek kapları ve içecekler etrafa saçılmış. Evin içine girdiğinde durum daha vahim şekle dönüşmüş. Girişteki halının bir kenarı kıvrılmış ve havaya kalkmış. Abajur sehpanın üzerine devrilmiş. Salondaki televizyonun sesi sonuna kadar açık halde çizgi film kanalındaymış. Oturma odasında yerler oyuncaklar ve çocuk elbiseleriyle kaplıymış. Mutfağa girdiğinde lavabonun sabah kahvaltısı bulaşıklarıyla dolu olduğunu görmüş. Ayrıca kırılmış bir bardağın parçaları masanın altında duruyormuş. Üst kata yöneldiğinde merdivenlerdeki elbiseleri fark etmiş. Telâşla hanımının başına kötü bir şey gelmiş olabileceğini ya da hastalandığını düşünerek hızla koşmaya başlamış. Misafir odasına girdiğinde hanımını uzanmış halde kitap okurken bulmuş. Karısı, kocasını görünce okuduğu kitaptan başını kaldırmış; hafifçe gülümsemiş ve gününün nasıl geçtiğini sormuş. Adam cevaplamış: “Her zamanki gibi!” Ardından şaşkınlıkla sormuş: “Ne oldu bugün böyle?” Karısı tekrar gülümseyip: ”Sen her gün eve döndüğünde ‘Bütün gün ne yaptın ki demez miydin?’ “Evet!” “Güzel.. İşte bugün her gün yaptıklarımı yapmadım” Eşler aile mutluluğu için birbirlerine karşı empati yaparak yani birbirinin gözüyle de olaylara bakabilmeyi ve birbirlerinin duygularıyla da hissedebilmeyi başarabilmelidirler... Öyle bir süreçten geçiyoruz ki... Bu süreci atlattığımızda umuyorum hiç birimiz aynı olmayacağız. Küresel bir iyileşme olacak. Birçok nimetin kıymetini bildiğimiz vakit olacak. Özellikle herkesin en çok şikayet ettiği özgürlüğün... Şimdi ahlanıp vahlanmak yerine silkelenip tövbe vakti. Omuzlarımızdaki yarın endişesini bırakıp hafifleme vakti. Tam da şimdi birbirimize kaygı yerine moral verme vakti... Güzellikleri paylaşma vakti... Karantina günlerinde, birçok kişi çok sıkıcı ve kötü geçirdiklerini ifade etti. Bizde ailece şükür günüydü... Evimizin her bir metrekaresine, her nefes alışverişimize, sağlıklı sıhhatli her bir aile bireyimize, gökyüzünün maviliğini âdeta şölene çeviren kuşlara, sokaklarımızı tertemiz yapan belediye çalışanlarımıza, kahkahaların havada uçuştuğu gönüllü karantina gününde; gönlümüze huzur, sükûnet veren Rabbimize doya doya şükrettik... Kıymetli beyefendiler; mutfaktan çıkamayan hanımefendilerin önce sevgi depolarını doldurun. İnanın bütün dünyayı ayaklarınıza serecek potansiyeli göreceksiniz! Yuvanızda huzur, gönlünüzde muhabbet daim olsun. .