KKTC’DE KURAN KURSLARI

Milletler kültürleri ile var olurlar. Kültürleri yok olmuş milletlerin var olmaları da mümkün değildir. Kültürleri sağlam kalan milletler harp meydanlarında yenilip ülkeleri işgal altına alınsa da zaman içinde tekrar bağımsızlığını kazanırlar. Tarihte bunun örnekleri çoktur. Günümüzde Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'ndeki Kuran kursu tartışmaların temelinde de bu durum söz konusudur. Zaman içinde kültürel erozyona maruz kalan KKTC’de halkın çoğunluğunun duyarsızlığı yıllardır içten içe devam etmektedir. Şimdiki tartışmaların şiddeti işin içine KKTC Anayasa Mahkemesi'nin de girmesi ve onun Kuran kurslarını ve hafızlık eğitim kursları kararını iptal etmesindendir. Esasen KKTC ve Türkiye’de, devlet katmanlarının bu iptal kararına sert tepkiler vermeleri ile konu şiddetlenmektedir. Yoksa KKTC halkının bu duruma ciddi bir tepki verdiği de söylenemez. Burada yetmişli yıllarda Kıbrıs’ta vaiz olarak görev yapmış bir arkadaşımın hatırasını nakledeyim de konunun vahameti biraz daha anlaşılsın. Arkadaş Kıbrıs’a vaiz olarak gönderilir. Vaaz edeceği köylerden birine varır görür ki camii kapalı ve kapısında da kocaman bir asma kilit var. Muhtarı sorar kahvede olduğunu öğrenince kahveye gider. Kahve hıncahınç doludur. Muhtarın yanına giderken kendini tanıtıp cuma günü camide vaaz edip namaz kıldıracağını söyler ve caminin açılmasını ister. Muhtar, hoca hoş sefa geldin ama cemaat bulamazsın. İstersen şu sandalyenin üzerine çık bana anlattıklarını burada bulunanlara da söyle ne tepki vereceklerini gör, der. Vaiz arkadaş muhtarın dediğini yapar. Bir de ne görsün. Kahvede bir muhtar bir de kahveci ile çalışanı kalmış. Diğerleri, çoğu da homurdanarak dışarıya çıkarlar. Durumu ilgili makamlara anlatır. Makamlar her cuma gidip camiyi açıp ezan okumasını isterler, o da onu yapar ama nafile, camiye bir kişi bile gelmez. Halkın bu hale gelmesinde faktörler çok ama en önemlileri halkın yüz yıllardır Rum ahali ile birlikte oturması Hıristiyan misyonerliği ve maalesef Türk tarafını yöneten kişilerin vurdumduymazlığı ve ilgisizliğidir. Türkiye’yi yönetenlerin bu konuda duyarsızlığı da konuya olumsuz katkı vermiştir. 94. Türkiye Hükümetinin Başbakanı Sayın NECMETTİN ERBAKAN’IN "KKTC’de imam hatip liseleri açalım" teklifine devrin yönetimi bu konuda bir faaliyet göstermemiştir. 2010’dan önce KKTC yöneticileri bu teklifi kabul etmedikleri için AK Parti de 2010 yılına kadar KKTC‘de bir faaliyet yapamamıştır. Bu yıldan sonra bir takım faaliyetler yapabilmiş ve konu bu hale gelebilmiştir. Görüldüğü gibi olumsuz direnme devam etmektedir. Oysa bir ülkeyi en iyi koruyan milli ve manevi değerleri ile donanımlı gençliktir. En iyi silah da inanmış insandır.