BU DÜNYADA MELEKLERLE DOST OLMAK MÜMKÜN MÜ?

Şu mübarek, şu bereketli Ramazan günlerinde bedenimiz (midemiz) ile birlikte gönlümüzü ve aklımızı da eğitmeye, doyurmaya çalışsak daha güzel olmaz mı? Malumunuz üzere insan denilen seçilmiş (halife) varlığı tanımak ilmin önemli gayelerinden biridir. Öyle ki son elçi (sav) buyurmuş¸ “Kendini bilen rabbini bilir.” Buradaki bilmekten maksat, insanın pek karmaşık, çok çapraşık maddi vücudunun yanında ruh, can, nefs, akıl, gönül gibi manevi yanlarını da öğrenmesi. ‘Rabbini bilirden’ kasıt ise Allah’ın zatı değil O’nun (cc) eserlerini, yarattığı her şeyi bilip tanımaya çalışmaktır. Bunu yapabilen insan görür ki bu koskoca alem/evren akıl almaz büyüklükteki milyarlarca yıldızın oluşturduğu milyarlarca galaksiden ve başlangıcını bilemediğimiz ezel ve sonunu havsalamızın almadığı ebetten ibarettir. Bunları azıcık araştıran insan görür ki sonsuz bir güce, sonsuz bir kudrete sahip bir varlık/Allah olmasa bunların var olması mümkün değil.
Varlık düşüncesini bu temel üzerine oturtan herkes en başta İmanın altı esasını tam ve eksiksiz öğrenip inanmak zorunda. Bunu yapan, bunu başaran, buna inanan insan mümin sıfatını kazanıyor. Mümin, eşyaya, varlığa, zamana, mekâna, insana, ölüme ve hayata; dünyaya ve ahirete iman gözlüğü ile bakan kişi demektir.
“MÜSLÜMANLIK İNCE İNSANLIK DERVİŞLİK İSE İNCE MÜSLÜMANLIKTIR”
Mümin insan, Rab olarak Allah’ı, kitap olarak Kur’an’ı, peygamber olarak Hz. Muhammed’i (sav) kabul eder. O, ayrıca Ahirete, meleklere kaza ve kadere de inanır. Kuranda geçen her hükme boyun eğer. Çünkü Kur’an’da geçen her emir ve her yasak, buna ilaveten anlatılan her kıssa ve verilen her bilgi ile Allah’ımız bize mesajlar vermektedir. O’nda (Kur’an da) olan bilgileri, kıssaları, emirleri ve yasakları yüzde yüz anlamamız mümkün değildir. Bu sebepten hiçbir meal ve hiçbir tefsir yüzde yüz Kur’an değildir. (Bu konuda din işleri yüksek kurulunun şu görüşü tam yerindedir; “Kur’an-ı Kerîm, Allah katından hem lafız hem de mana olarak indirilmiş olan ilahî kelâmın adıdır. Bu itibarla Arapça olarak indirilmiş olan Kur’an’ın (Yusuf 12/2; Taha 20/113) manasını aktarmak üzere herhangi bir dilde yazılmış olan hiçbir meal, bizatihi Kur’an hükmünde değildir. Çünkü tilaveti de ibadet olan, Kur’an-ı Kerîm’in bizatihi kendisidir…”) Müslüman aynı zamanda İslam ahlakı ile donanmış kişi demektir.
Bütün bu ön bilgileri şunun için yazdım; Bu dünyaya, kendimize (yani bedenimize, aklımıza, ruhumuza…) olaylara, topluma, siyasete, ticarete; anneye babaya akrabaya, çoluğa çocuğa, toruna taslağa, konuya komşuya, eşe dosta, akrabaya hısıma; hayata ve onun kurallarına, ezele ve ebede…İman gözü ile bakan insanlar Rabbimizin kelam-ı kadiminde tebcil ettiği gibi çok yüce bir makama sahibi oluyorlar: “Andolsun ki biz, insanoğlunu şan ve şeref sahibi kıldık….Onları yarattıklarımızın birçoğundan üstün kıldık. İsra 70” “Biz insanı en güzel biçimde yarattık. Tin 4 “(tabi bunun tersi de mümkün¸” Yoksa sen, onların çoğunun gerçekten söz dinleyeceğini yahut akıllanacağını mı sanıyorsun? Gerçekte onlar hayvanlar gibidir, hatta gidişçe daha sapıktırlar” Furkan 44)
Başlıkta yazdığım gerçeği (meleklerle dost olma gerçeğini) bizlere rabbimiz şu ayetleri ile bildiriyor. Bu müjde ne büyük bir onur, ne büyük bir şeref ve ne büyük bir müjde değil mi:
“Rabbimiz Allah’tır” deyip de dosdoğru çizgide yaşayanlar, işte onların üzerine melekler şu müjdeyle inerler: “Korkmayın, kederlenmeyin, size vaad olunan cennetle sevinin! Biz, dünya hayatında da ahirette de sizin dostunuzuz. Orada, çok bağışlayıcı, çok merhametli olan Allah’tan bir ikram olarak sizin için canınızın çektiği her şey bulunacak, yine orada umduğunuz her şeyi elde edeceksiniz.” (Fussilet 30,31,32)

(https://www.youtube.com/shorts/FOKLA2j8h94)