"DÜNYA BİR BARDAK SU GİBİ ÇALKALANINCA" (1)

Her insanın sürdüğü ömür roman, her faninin hayatı da bir destandır derler ya, benim yaşadıklarımda öyle. Herkesin derdi kendine büyük, çünkü ateş düştüğü yeri yakar. Yalnızlığın gölgem olduğu son yıllarda, kendimle baş başa geçirdiğim günlerin, zamanların etkisi ile olacak ki aklım erdiği andan bugüne kadar yaşadıklarımı sık sık vicdan eleğimden geçirmeye, akıl terazimde tartmaya, gönül süzgecimden süzmeye başladım. Bu durum bana hayat muhasebemi bir kez daha, fakat daha dikkatli yapmam gereğini ihtar etti.
Olaylardan, insanlardan, sevdiklerimden kızdıklarımdan; yakınlarımdan uzaklarımdan herkesten ve her şeyden kendimi sıyırarak, özümle, vicdanımla, kalbimle, aklımla baş başa yapayalnız kaldıkça benliğimde ruhumda vicdanımda büyük değişiklikler olmaya başladı. Hayata bakışımda, olayları değerlendirme kıstaslarımda, insanları anlama konusunda ve ölçülerimde çok farklı şeyler düşünmeye çok farklı değerlendirmeler yapmaya başladım. Aklım ve vicdanım kalbim ve ruhum ıstıraplı zevklerle ahbap olmaya başladı. Bu değişik ve tanımsız hisler ve tarifini yapamayacağım duygular bugüne kadar yaşadıklarımdan çok farklılar. Manevi yönüm biraz acıyor lakin ben bundan mutsuz olmuyorum. Hissettiklerimi yaşadıklarımı eşe, dosta, gönül ehli diyebileceğim birkaç arife anlatmak istediysem de sonradan vazgeçtim. Bendeki bu değişiklikleri gören, yaşadığım bu yeni iklimin üzerimde bıraktığı izleri fark eden birkaç arifin söz ve bakışları da bana fayda sağladı.
Tüm bu yaşadıklarım ve içine girdiğim yeni his ve düşünce ikliminin tesiri ile olsa gerek, bazen gönül bulutlarımdan, bazen akıl semalarımdan, bazen de ruh deryalarımdan özüme, fıtratıma düşünce ve his sağanakları yağmaya başladı. Hüzün ve sürur, sevinç ve elem, düş ve gerçek, tefekkür ve tezekkür damlalarının birlikte oluşturduğu bu sağanaklar ben de daha çok ümit çiçeklerinin açmasına vesile olurken bazen de (azda olsa) korku zakkumlarını çiçeklendirdi. Korku ve ümidi, iyi ve kötüyü, hak ile batılı, doğru ile yanlışı bir arada harmanlayıp sunan bu rüzgarlar benliğim de iyinin, güzelin, ümidin, doğrunun... Çirkine, yanlışa, batıla nispetle daha fazla yer tutmasına vesile oldu. İşte yavaş yavaş yaşamaya başladığım bu yeni hayat, işte kendisine hicret ettiğim bu yeni dünya, işte ortasına çadır kurduğum bu yeni coğrafya beni pek farklı iklimlere savurdu. Öyleki bazen kulağıma, bazen gönlüme bazen de aklıma göklerden, yerlerden, uzaklardan yakınlardan nasihat gibi, sohbet gibi içimi ferahla dolduran mesajlar geliyor.
Bu esrarlı sesler, bu gizemli fısıltılar, bu gönlümü huzura kavuşturan manzaralar beni o kadar etkiliyor ki o anlarda pür dikkat kesilip onları anlamaya, onları daha iyi duymaya, daha iyi görmeye, daha fazla aklımda tutmaya çalışıyorum. İşte aklımda tutabildiklerimden, işte hafızamda kalan o mesajlardan bazıları:
A- "Sürekli fiziksel bir devinim içindesin dostum. İnsan durmadan, durulmadan, sükuna ermeden zihinsel üretkenliğin yolunu açamaz bunu bele. İçindeki senden, içindeki özden, kalbindeki cevherden habersiz yaşıyorsun sende çoğumuz gibi." "Küle döndüysen, yeniden güle dönmeyi bekle. Ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil, kaç kere yeniden küllerin arasından doğrulup yeni bir gül olduğunu hatırla". "Bak ki her çiçeğin yanında birkaç tane de tomurcuk var. Toprak bereketlidir, güzelliğe aşıktır, çiçek sevdası, güzellik aşkı hiç bitmez. Çiçeğin biri geçer, biri açar bağrında. Sen de aynı topraktansın ey can, aynı bereket sende de var. Kendini kapatma güzelliğe, her sabah yeniden tomurcuklan, yeniden aç! Etrafına her dem taptaze güzellikler saç! Dünya ki en çok sendeki, bendeki, ondaki, candaki, canlardaki bu saklı güzelliğe aç!" Hazreti Mevlânâ
B- Ey Allah'ın kulu, Muhammed'in ümmeti, Ademin Torunu, Kur'an'ın hadimi, dünyanın misafiri can Bayram! Nasılsın? Rabbim sana ve sevdiklerine iki cihan saadeti versin. Bu günlerin dünden, yarınların bugünden daha iyi, daha güzel, daha bereketli, daha huzurlu, daha sevaplı olsun (Amiin) Rabbim sana, oğullarına, torunlarına, akrabalarına, hısımlarına, yoldaşlarına, dostlarına, arkadaşlarına sağlıklı yarınlar, mutlu gelecekler, huzur ve saadet dolu ömürler ve öbür alemde Kevser ve Cennet versin. (Amiin)
C- Ey kalu belada Elest bezminde; "ben sizin rabbiniz değil miyim? "Sorusuna "evet" cevabını veren Aziz İnsan! Sana birkaç soru soracağım: Adının anlamına uygun her iki dünyada da sevinç yaşaman temennisi ile bu sorulara gelişmiş aklınla, temiz vicdanınla güzel cevaplar vereceğini takıldığın yerlerde dostlarından yardım isteyeceğini, böylece aklının ve duygularının daha da güçlenip gelişeceğini umuyorum:
1- Ey Allah'ın kulu Bayram; Şu anda dünyada 8 milyar insan yaşıyor bugüne kadar kaç milyar insan yaşadı, bizden sonra kıyamete kadar kaç milyar veya trilyon insan yaşayacak onu da bilmiyoruz. Bizler (sen, ben, o, eşin, dostun, akraban...Her kişi) milyarlarca insandan sadece biriyiz Allah (cc) hepimizi Hz. Âdem'in soyundan onu da topraktan yarattı. Yani şu anda yaşayan 8 milyar insan kardeşiz, hepimizin mayası toprak, babası Âdemdir. O yüzden kendimizle ilgili, ailemizle ilgili, ülkemizle ilgili, işimizle ilgili problemlere, sorunlara bakarken bu gözle bakmalıyız. Yani oğlumuz bizim hem oğlumuz hem Allah'ın bize bir emaneti hem de Rabbimizin kardeş kıldığı bir insandır. Arkadaşımız, eşimiz, akrabamız, düşmanımız da Allah'ın birer kuludurlar.
2- Ey Kuranı kendine rehber kabul eden fani! Dünyada şu anda yaşayan 8 milyar insandan "ben ölmeyeceğim baki kalacağım" diyen var mı? peygamberlerde öldü firavunlarda, kadınlarda öldü erkeklerde, iyiler de öldü kötülerde, zenginlerde öldü fakirlerde ve günümüzde yaşayan canlı sıfatını taşıyan herkes ölecek ve hesap verecek.
3- Ey Bu dünyaya dünya kadar, ahirete de ahiret kadar değer vermesi gereken insan! Şu mısralar sana ne hatırlatıyor:
"Burası dünya ne çok kıymetlendirdik
Oysa bir tarla idi ekip biçip gidecektik
Sular hep aktı geçti
Kurudu vakti geçti
Nice han, nice sultan
Tahtı bıraktı geçti
Dünya bir penceredir
Her gelen baktı geçti."
Umarım bu mısralar düşüncelerini, ufkunu ve bakışlarını derinlere ve ötelere, maziye ve istikbale götürür. Yunus Dedemiz o gönüller bahçıvanı büyük zat senin yaşadığın bu topraklarda hayat sürdü. Keşke ara sıra onun şiirlerini okuyup tefekkür etsen. Sen Yunus'un Mevlana'nın hemşerisi olmaktan gururu duymuyor musun?