RAMAZAN, PROPAGANDA, EKONOMİ

Öncelikle kardeşlerimizin Ramazan-ı Şerif'ini bir kez daha tebrik ediyoruz. Yaşı kemale ermiş hacı teyzelerimizin bir lafı, “Sayılı gün çabuk geçermiş.” Öyle de oluyor. Rabbim sağlık verdiği müddetçe hepsi hızla geçiyor. Feyzinden, bereketinden istifade etmek lazım.
Ramazan öncesi bir anda hava sıcaklıklarının mevsim normallerinin üzerinde seyretmesi ve ramazan alışverişinden dolayı çarşı pazarda bir hareketlilik gözlendi. İnsanlar, mecburen fiyatlara da takılmadan nefsinin isteklerini ve boğazlar sorunun halletmeye çalıştı.
Bizim yaşlar mı kemale erdi yoksa korona ve ekonominin tesiri ile toplum değişti, değer yargıları değişti, alışkanlıklar değişti. Eski ramazanlarda gördüğümüz farkındalıkları bu ramazanda göremiyoruz maalesef. İftar davetleri hemen hemen tarihe karıştı. Hangisine gidelim diye kararsız kalınan oruçlu insanımız, şimdilerde evdeki hanımefendinin ev yemeklerine daha bir düşkünmüş gibi görünüyor. Fabrikadaki patron personelini, esnaf iş yaptığı üretim ortaklarını, farklı kesimlerdeki insanımız, derneklerimiz, vakıflarımız, hemşehri yapılanmaları iftar davetini unuttular.
Şu anda gündemde olan şehit ailelerine verilen iftar programı. Tabii ki davetlerin bitmesinde koronadan sonra bir tedirginliğin etkisi var ise de asıl etken muhtemelen ekonomi olsa gerektir. Yılbaşı takvim ve hediyelerinin de bitmesinin altında bu olsa gerektir.
Çok değil biraz eski günlere, ramazan iftarlarına döndüğümüzde aynı gün 3 farklı mahallede Büyükşehir Belediyemizin iftar programı olurdu. Belediye başkanı ilk mahallede toplanan insanların sadece ramazanlarını tebrik eder ayrılırdı. Seri bir şekilde ikinci mahallede çorba içer ve konuşur, üçüncü mahallede çay içerdi. Bu türden iftar sofraları Konya dışındaki ilçelerde olduğunda da yine bir ilçeden diğerine bir koşuşturma yaşanırdı.
Hep ekonomiden dem vuruyoruz ancak bugünlerde bin kişilik bir iftar sofrasının maliyeti 5 milyona yaklaşıyor. Dolayısıyla hem yerel yönetimler hem de sivil toplum kuruluşları, iftarı bir kez daha düşünüyorlar.
Ramazanın ilk haftasında gördüğümüz kadarıyla ne bir ramazan ne de bir seçim havası var. Yerelde iftardan sonra özellikle çocuklara yönelik etkinlikler yok. Eski köylerimiz, yeni mahallelerimizin de havai fişekler, çok seyrek görülen konvoylar... En revaçta olan da esnaf ziyaretleri. Özellikle şu ara esnaf kardeşlerimizin saygınlığı ve değeri katbekat artmış durumda. Aman siyasetçi abiler, oruçlu ve tiryaki kardeşlerimize yaklaşımlarınızda daha bir sevecen daha bir güler yüzlü olun. Özellikle de ikindi vakti bizim tiryakimizin hepsi değil ama bir kısmı (cüz'ide olsa) pimi çekilmiş bomba gibidir. Öyle uslu uslu durduğuna bakmayın. Size yine bir atasözü. “Suyun durgun akanından, insanın yere bakanından kork.”
Siyasilerimize de hak vermek durumundayız. Memleketine, insanımıza hizmeti şiar edinen siyasilerimiz ağzının orucu ile broşür dağıtıyor, akşama kadar ayakta, koşturuyor. Adaylara ne diyebiliriz? En zor zanaat. Kişiyi oturduğu yerden başkan yapmıyorlar. Yerine göre hakaretler, küçümsemeler, tepeden bakmalar vb. bir dünya olumsuz yaklaşım. Ancak niyet hayr, akıbet hayr. Şayet bu yola hizmet maksadıyla çıktıysanız Rabbim yardım eder. Gönüller çeviren Allah'tır. İnsanı insana adayı, seçmene sevdiren Allah'tır. Adayımız yorulsa da bitap düşse de hemşehrisinin bir tebessümü, teşekkürü onun bütün yorgunluğunu alır.
Ekonomik veriler tüm dünyada bir numaralı problem olduğu gibi bizde de birinci sorun olarak duruyor. Seçimleri ne denli etkileyecek, birlikte göreceğiz.
Dedik ya sayılı gün çabuk geçer. 31 Mart'a ne kaldı ki şunun şurasında. Siyaseten büyüklerimiz, işin ehli olanlar, bir bilen olanlar seçimlerde son 10 gün çok önemlidir diyorlar. Özellikle kararsızların daha bir saflarını belirttikleri aşikarmış.
Bu arada parti başkanlarının, parti liderlerinin ve belediye başkan adaylarının bu süreçte pot kırmaması ve hata yapmaması esastır. İnsanımız “Buna ya da bunlara mı oy vereceğiz.” diye dönüverir. 17 koskoca gün kalmış saygıdeğer seçmenimiz. Siz de kararınızı verin artık. Bir kez daha yineleyelim.
Rabbimden helali haramı iyi bilen, kul hakkına riayet eden hayırlı idareciler istiyoruz efendim.