KOZADAKİ KELEBEK MİSALİ!

Gündemin gerek siyasi gerek ekonomik ve gerekse yerel olarak yoğun olduğu günümüzde bu haftaki yazıma bir başsağlığı ile başlamak istiyorum. Konya sanayisinin gelişiminde önemli katkıları olan ve aile şirketlerinin nasıl olması gerektiğini uygulamalı bir şekilde gösteren Helvacızade Grubu Onursal Yönetim Kurulu Başkanı Kadir Büyükhelvacıgil amcayı dün ebediyete yolcu ettik. Konya için önemli bir değer olan Kadir amca ile çeşitli zamanlarda bir araya gelerek sohbetlerinde bulunmuş röportajlar yapmıştık.
Bilgeliği, nezaketi ve mütevaziliği ile yürüdüğü hayattan dün ayrılan Kadir amcaya Allahtan rahmet diliyorum. Dün Sultan Selim Cami’inde kılınan cenaze namazında evlatları, torunları, ailesi ve tüm sevenleri katılımları ile görevlerini yerine getirerek helalliğini verdiler. Rabbim herkese böyle güzel yolculuklar nasip etsin. Amin.
Bu anlamda ben TOBB Yüksek İstişare Kurulu üyesi ve KSO eski Başkanı Tahir Büyükhelvacıgil ve Zade Vital CEO'su DR. Mevlüt Büyükhelvacıgil ile torunları Kadir, Taha ve Serhat Büyükhelvacıgil ve tüm aileye başsağlığı dileyerek sabr-ı cemil niyaz ediyorum.
***
Yazının başında ifade etmiştim, gündem çok yoğun ve çok değişken. Herkes bir telaş içinde, kimi ekonomiyi yatırıyor masaya kimi siyaseti, kimi sporu yatırıyor kimi yatırımı ancak herkesin ortak bir paydası var ki o da kozadaki kelebek misali gibi…
Nedir bu kozadaki kelebek olayı hemen anlatayım güzel bir alıntı ile; “Bir gün, adam ormanda gezerken bir kelebeğin kozasından çıkmaya çalıştığını gördü. Kozasındaki küçük delikten çıkmaya çabalayan kelebeği saatlerce izledi. Sonra adam, kelebeğin kozadan çıkmak için çabalamaktan vazgeçtiğini, gücünün kalmadığını düşündü. Kelebeğe yardım edeyim de kolayca çıksın diye düşündü ve kozadaki deliği daha rahat çıksın diye büyüttü. Bu sayede kelebek kozasından kolayca çıkabildi.
Fakat çıkmaya daha hazır değildi, bedeni hala kuru ve kanatları buruş buruştu. Adam, kelebeğin gücünü toplayıp, kanatlarını açıp, uçacağını düşünüyordu ama kelebek kozasından zamanından önce çıkmıştı. Ne kadar çabalasa da uçamadı ve buruşmuş kanatlarıyla yerde sürünmeye devam etti.
Adam iyi niyetli bir şekilde kelebeğe yardım etmeyi istemişti ama bilmediği nokta; kelebeğin kozadan çıkmak için çabalaması, bedenindeki sıvının kanatlarına gitmesini ve bu sayede doğru zamanda kozasından çıktığında uçabilmesini sağlayacaktı. İşte adam bu gerçeği bilmediğinden iyilik ettim düşüncesinde aslında en büyük kötülüğe sebep olmuş oldu.”
İşte bu misalden de anlayacağımız üzere hayat akarken sarf edilen çabalar, uğraşlar bizi hayatımızdaki bir sonraki adıma hazırlarken aynı zamanda gerekli güce ulaşmayı da sağlar. Yani kullanılan “Armut piş, ağzıma düş” gibi bir durum beklemek yerine mücadele etmek, gayret göstermek ve zaman zaman sıkıntılar çekmek gerekir. Bugün çevremize baktığımızda birçok olaya şahit oluyoruz. O olaylar karşısındaki yorumlarımız kimi zaman kırıcı kimi zaman sert kimi zaman da anlamsız oluyor. Ama o olaylara bundan sonra bu düşünce ile bakmayı denediğimizde bizim bilmediğimiz ancak olayın doğası olan birçok gerçeğin varlığını sonradan görmüş olacağız.
Aslında bugün çok farklı konuları irdeleyip köşeye taşıyacaktım ama hayatın içindeki bu gerçeklerden bahsetmek daha mantıklı geldi. Yoksa seçim yaklaşıyor, kim ne yapıyor, kim ne planlıyordan tutun da Konyaspor’un içinde bulunduğu duruma kadar birçok gündem mevcut. Ama şunu özellikle belirteyim ki, Konyaspor konusu gerçekten anlam verilemeyen, mana taşımayan bir tez konusu olur. İyi-kötü, doğru-yanlış meselesinden öte yanlış düğme misali gibi baştan yanlış iliklenince sonuna kadar yanlış gidiyor. Bugün deplasmanda Fenerbahçe maçı var ve eminim ki, bırakın galibiyeti bir puan umudu bile kimsede bulunmuyordur. Bunun yegâne sebebi de, yanlış iliklenen düğmenin artık göze sırıtmaya başlamasından kaynaklanıyordur.
Her ne kadar farklı konulara girmeyeceğimi ifade etsem de çekiyor işte bir şekilde yine kendisine. Onun için sözü fazla uzatmadan hayırlı ve bereketli haftalar diliyorum.
Kalın sağlıcakla.