Kutlu Nebi'nin sevgisi ömrümüze yayılsın…

Kıymetli dostlar, geçmişten günümüze kandil geceleri hep tartışma konusu olmuştur. Kutlanması bidat midir değil midir, caiz midir değil midir? diye insanların bir kısmı şüphe ile yaklaşmıştır.
Dün idrak ettiğimiz Mevlid Kandili, ilk defa hicretten yaklaşık üç yüz elli yıl kadar sonra Mısır’da, Şii Fâtımî Devleti döneminde kutlanmaya başlamıştır.
Gelin birlikte durum tespiti yapalım.. Allah (cc) Adem (as) a buyuruyor ki: “Yâ Âdem, Muhammed aleyhisselamın ismiyle her ne isteseydin, kabul ederdim. O olmasaydı, seni yaratmazdım.”
İşte huşu içinde idrak ettiğimiz Mevlid Kandili gecesi böyle müjdelenen sevgili peygamber efendimizin (sav) dünyaya teşrif ettiği gecedir.
Bu gecenin dünya için ne büyük bir müjde olduğunu düşünebiliyor musunuz? Ne muazzam bir gün ki müjdelerin en büyüğü geldi bütün insanlık için.
Mevlid, kelime anlamı olarak doğum yeri, doğum zamanı anlamına gelir. Fakat genel olarak Peygamberimizin doğumunu ifade etmek için kullanılır.
Hazreti Peygamberin doğumundan başlayıp vefatına dek hayatını konu edinen, faziletlerini ve mucizelerini anlatmak için kaleme alınmış şiirlere ‘mevlid’ denilmesi de bu sebepledir.
Mevlid gecesini kutlamak da aslında alemlere rahmet olarak gönderilen Hazreti Peygamberi anarak ferahlamaktır.
Kıymetli dostlar, hız ve haz çağında yaşıyoruz. Dünyaya olan bağımlılığımız, geçim derdi, sıkıntılar, çoluk çocuk derken ruhumuz çok geride kaldı. Bu dünyaya geliş sebebimizi, varoluş sebebimizi zamanla unutuyoruz. Dolayısıyla Rabb’imizle iletişim konusunda doğu ve batı gibi uzaklaştık.
İnsanlar, Mevlid Kandili’ni bidat gerekçesi ile kutlamak istemiyorlar. Ben de diyorum ki: Kardeşim zaten üzerimize farz olan ibadetleri yapmakta güçlük çekiyoruz. Zikir, fikir, şükürden aciz kalmışız. “Sen olmasaydın kainatı yaratmazdım” sözünün muhatabına hürmeten bırakın da şu mübarek günleri ihya edelim!
Eskiden cumadan cumaya giden insanlara gafil gözüyle bakarlardı. Şimdi sadece senenin 3-5 günü olan kandil gecelerini Rabbi ile geçirmek isteyen insanları rahat bırakın lütfen!
Bırakın da ruhlar zikirle, şükürle doysun. Kalpler aşkla meşk olsun. Gönüller huzura ersin.
Kâinatın en kıymetlisinin (sav) doğum günü geldi!
Çocukların dini hatıraları onları dine bağlayan en önemli şeylerden birisidir. Oysa dini hatıralar çocuğu duygusal olarak dine bağlar. Bu bağlamda çocuklar küçük yaşlarında ne kadar hatıra biriktirebilirse gelecekteki dini hayatı için o kadar iyidir.
İbni Sina der ki: Çocuk eğitiminde önemli olan hâl eğitimidir, dil eğitimi değil. Dolayısıyla bu özel günlerde çocuklarınızla birlikte sevgili peygamberimizin doğum günü diye odalarını birlikte güzelce süsleseniz, ellerimizi açıp içimizden geldiği gibi dua yapılsa, evde salavat kampanyaları başlatsanız, Kur’an’la meşguliyetiniz daha çok olsa emin olun huzursuz bir ev kalmaz.
Sevgili peygamberimizin doğum gününe özel çocuklarla birlikte yaptığınız kandil simidi de gününüze renk katacaktır.
Tabii Peygamberimizi sevmek için önce onu tanımak gerekli değil mi? En son ne zaman siyer okuduk mesela? Peygamberimizin sünnetlerini hadislerini hayatımızı entegre etmek için ne kadar zaman sarf ettik?
Çok dağıldık kıymetli dostlar çok. Düşünsenize, bir gün sevgili Peygamberimiz evimize gelse, Ey ümmetim! Sen de bir gece misafir olmak istiyorum dese, aileni hayatını, yaşantını, çocuk eğitimini, ekonomini, ahlakını görmek istiyorum dese..
Sonra evlerimizi görse..
Bu özel ve güzel günlerde, bize heyecanlandıran kalbimizdeki umudumuzu yeşerten, ruhen zihnen bedenen dengeye geldiğimiz kandil gecelerini ihya ederken Kutlu Nebi'nin sevgisinin ömrümüze yayılması dualarına Amin diyelim…