Muhalefet yine sınıfta kaldı

Kıymetli okurlar; öyle bir dönem düşününki sırf benzin deposunda yakıt olmadığı için binbir emekle üretilen ilk yerli otomobil Devrim’in üretimine izin verilmemesi ve günümüzü düşünün, denizlerde Türk denizaltılarının, havada Türk uçaklarının, yollarda Türk otomobillerinin olduğu bir dönem.
Türk siyasi zihniyet yapısının nereden nereye geldiğini şu satırlık cümlede kestirebiliyoruz aslında. 60 yıl önce ‘istemezükçüler’, ‘aman yapamayuzucukcular’, ‘biz beceremeyizciler’, ‘Türkler bu işten ne anlar diyenler’ siyasi iplerinin kimlerin elinde olduğunu bilemediğimiz bir dönemden, şimdi nerelere.
İnsan geçmişe esefle bakarken, şimdi yapılanları gördükçe de geleceğe gururla bakmaması elde mi?
Lafı, iki gururun aynı anda yaşandığı 29 Ekim’de Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın TOGG tesisini açtığı güne getireceğim. Heyecanlanmamak ne mümkün, geleceğe umutla bakmamak ne mümkün?
Vatanımıza milletimize hayırlı olmasını canı gönülden diliyorum. Darısı diğer milli her şeyimize.
Değerli okurlar; kim ne derse desin ben bu duruma siyaset ötesi bir gözle bakmayı tercih ediyorum. Keşke muhalefetimizde bu gözle bakmayı tercih etseydi de ele güne karşı Türkiye’nin gücünü tek yumruk olarak gösterseydik ekranlardan tüm dünyaya. Olmadı. Muhalefetimiz yine sığlaşmış muhalefet kalıbından öteye geçemeyerek bu dev açılışa katılmadı.
Bir Türk vatandaşı olarak acaba ben herhangi bir muhalefet partisinin lideri olsaydım ne yapardım diye düşünüyorum. Acaba siyasi ikballer uğruna milli ve manevi değerlerimi bir kenara bırakır, sırf muhalefetim diye, böyle tüm milleti, tüm devleti ilgilendiren, dostumuz olmayanların genizlerini gıcıklatan bir durumda, muhalefet perdesinin arkasına sığınıp tepkisiz mi kalırdım, eleştirir miydim, yüzde ellisi şöyle yüzde ellisi böyle diyerek ucuz hesaplar mı yapardım? Asla. Benim millî ve manevi değerlerim, devlet, millet ve ülke sevgim buna katiyen müsaade etmezdi. Muhalefette anlayamadığım, hak veremediğim, izahlarını anlamsız bulduğum yegane konu budur.
Yazık. Çok yazık.
Türkiye tarihine altın harflerle yazılacak böyle bir günde, tek yürek, tek millet, tek devlet, tek yumruk olarak tarihe geçmek varken muhalefet yine sınıfta kaldı.