NE GÜZEL OLDUN SEN DÜNYA

Güzel insanlar, bizler dünyaya gelirken 3 nesil atalarımızın artı ve eksilerini genlerimizde taşıyarak geliyoruz. Yani? Doğarken arızalı doğuyoruz. Hep merak etmişimdir; ben niye atalarımın olumsuz davranışlarını ya da hatalarının ceremesini çekiyorum? “İnsan zayıf yaratılmıştır” ayeti önüme çıkıyor. İnsan acziyetini anlayınca kul oluyor. Bizler kulluğun lezzetini tatmak için ne yaptık peki? Kulluğumuza, özümüze, kendimize, kendimize dönmek için Korona virüsü resmen bütün dünyaya reset attı! Ne güzel oldun sen dünya! Korona’nın etkisiyle; Sırf evlendim demek için evlenenler 24 saat birbirleriyle kalınca kendilerine bile tahammül edemediklerini anladılar. Anneler, babalar yoğun iş hayatından dolayı ihmal ettikleri çocuklarıyla artık daha kaliteli zaman geçirir oldular. Birbirlerinin ayaklarını kaydırmak için türlü entrikalar çevirip, makama göz diken siyasiler, bürokratlar, amirler, memurların kafasına balyoz gibi inip kendilerine geldiler. Dün pazarlarda yaşlıların tezgahını kıran zabıtalar, bugün ayaklarına kadar ihtiyaçlarını getiriyorlar. Konserlerine gitmek için bir ton para verdiğiniz sanatçılar, bugün unutulmamak için evlerinde canlı bedava konser veriyorlar. Günlük milyonlarca ekmeği çöpe atanlar, bugün ölüm korkusuyla hayvanlara veriyorlar. Lüks araçlar, marka kıyafetler, banka hesapları, yatlar, katlar, makam, mevki, statü.. İşte bugün.. Yaşantımıza gereğinden fazla yüklediğimiz anlam.. Hangi birisinin önemi kaldı ki? Peki, entelektüel Müslüman olmak için kalp ve zihin sürahimizi doldurarak kendimize ne kadar vakit ayırdık? Öyle bir daldık ki bu dünyaya! Çölde tuzlu su içmek gibiydi. İçtikçe susadık, içtikçe daha battık. Kendimizi kendi ellerimizle mahvettik.. Birbirimize karşı önyargılar, ikiyüzlülükler, kavgalar, umursamaz tavırlar, egomuz, savaşlar.. Yüzeysel şeylere ne kadar çok değer verdik. Önemli olan şeyleri göz ardı ettik. Devamlı yakınmalarımız, memnuniyetsizliklerimiz, şikâyetlerimiz ve bunları değiştirmek için hiç adım atmayışımız.. Küçücük bir virüs. Kim derdi bu denli köklü bir değişim yaşayacağımızı. . Hayat durdu adeta. . Belki sosyal sınırlarımızı gösterdi. Belki tüm enerjimizi tek önemli olana harcamayı öğretti. Evlerimizde izole edilerek; büyüklerimizden, arkadaşlarımızdan ayrı kaldığımız zamanda; bir sarılmanın, bir insan temasının, diyaloğun, tokalaşmanın ne kadar değerli olduğunu anladık. Doğada yürüyüş yaparken, ciğerlerimize kadar oksijen çekmek ne büyük lütufmuş meğer.. Bu durumda ünlü ünsüz fark etmeden hepimiz eşitlendik. Sanki mahşerin provası gibi.. Farkında mısınız? Garip bir şekilde tüm dünyada hava temizliği artmaya başladı. Doğa ve hayvanlara tehdit azaldı. Gürültü yok, derin bir sessizlik.. Ayrıca kibir ve ego sokaklardan çekildi sanki. . Allah’ım erkeklerimizin Cuma saatinde evde namaz kılmaları yüreğimizi derinden yaralıyor.. Ya Rabbi ümmeti yeniden saf saf olup, birlik beraberlik güzelliğini ikram eyle .. Amin