ÖMÜR

Ömür bir gün gibidir
Beş vakitten ibarettir
Sabah kuşluk öğle ikindi akşamdır
Sabahındır doğumun
Kuşluğundur çocukluğun
Öğlenindir nişanesi gençliğin
Gürlediğin kavak yelleri estirdiğin
İkindidir olgunluğun yorgunluğun
Akşam vaktidir son noktayı koyduğun
Başlangıcıdır dönülmez yolculuğun
Hey hat! akşamın ufkunda; vakit çok geç
Bu son fasılıdır ömrün, nasıl geçersen geç
Sonudur tuli emellerin, ne seçersen seç
Son bir nefesle noktalanır süreç
Ebedi karargah makberdir, son dönemeç
Bellidir akıbeti insanın; sonu bir gün
Varsa Amel'i Salih'in; akıbetin bir düğün
Bilinmez makberde geçti kaç gün
Kıyamdır sura üfürüldüğü gün
O gün, gecesi olmayan bambaşka bir gün
Sorulur "makberde kaldığın kaç gün"?
El cevap; "Belki bir gün, belki birkaç gün"
Hazırdır şahitler; Mahkeme'i Kübra kurulur
Adalet Şaşmaz, karar yüzüne okunur
Karneler dağılır, mühürü vurulur
İyiler kötüler ayrılır, saflar kurulur
Hazırdır iyilere, cennette köşkler kurulur
Kötülerin yüzünde nedametin hüznü okunur
O kimsedir ki; dünyada en akıllı insan
Yaklaştığınca yaklaştığından uzaklaşan
Ebedi karargaha sermaye hazırlayan
Meğer ömür bir günmüş deyip anlayan
Vuslat'ı müdürik Rahman'a koşan insan!
Müjdesidir Rahman'ın Cennet,
Korkma! Ey yiğit insan!