SEVEN SEVDİĞİNE SEVDİĞİNİ SÖYLESİN

Manevi iklimimizin baharı olan Ramazan ayının bereketi, coşkusu her yanımızı sardı şükürler olsun. Bu güzel atmosferde ruhumuz canlanırken, bir yandan son günlere girmenin hüznünü yaşıyoruz..
Sağanak sağanak yağan rahmetinden istifade etmek için öncelikle niyet edip, farkında olmalı.
Paylaşmanın lezzetinin tadına varmak için gönüllü yapılan, karşılıksız yapılan hayr işlerinin bereketini insan tüm hayatında hissediyor.
Son zamanlarda en çok yokluğunu hissettiğimiz şeylerden biriside sevgi.
Sevgili dostlar, kâinatın mayası, özü sevgiden yaratılmıştır. Ah ne güzel ki sevgiden yaratılmışız.
Hem sanki bu dönem her dönemden ziyade sevgidir şifamız. Öyle değil mi? Çok gergin iken gelen bir telefondan duyduğumuz dostun sesiyle, dağılıverir gönlümüzdeki tüm kara bulutlar..
Gönüllere dokunmanın ne denli kıymetli ve bonuslu sevap olduğunu her dem vurgularım. Tabii bunun için bizim gönül haznemizin çok geniş olması gerekli. Ki derya gibi olup, herkesi her şeyi içimize alalım.
Durum bu kadar elzem iken, bu Ramazan gelin insanların hem elinden hem yüreğinden tutalım.
Her Peygamberin bir sıfatı vardır. Bizim peygamberimiz Habibullah’dır (s.a.v) Allah’ın sevgilisi. Ahir zaman peygamberi Habibullah ise; bize daha da çok sevmek yaraşır öyle değil mi?
Her şeyi olduğu gibi kabul edercesine taşa toprağa saygı duyarcasına sevmek insanı iyileştirir.
Mevleviler, içtiği suyun bardağını öperlerdi. Bu nasıl bir edep, nasıl bir incelik, nasıl bir sevgi?
Deneyin sevgili dostlar, ısrarla sevdiğinizde ve sevdiğinizi hâlen ya da kavlen söylediğinizde; bedeninizin aurası, hayatınızın renginin değiştiğine şahitlik edeceksiniz.
Karşınızda makine bile olsa iyileşir. Ki yaratılan her şeyin bu kainatta bir varlığı var.
Dolayısıyla bizim halimiz etrafımızda bulunan her şeye sirayet eder.
Örneğin; telefonumuzun hafızası doluysa bunun kendi iç dünyamızın gereksiz bilgilerle dolu olduğunu anlarız. Yani enerjimiz ne kadar berrak ise dışarıya etrafımıza o yansır.
Peki, sevgi maddeyi dönüştürüyorsa, insan dönüşmez mi hiç? İnsan ki yaralarını sevgiyle iyileştirebilir, gönlünü sevgiyle şifalandırabilir.
Kendisini sevdikçe içindeki çocuğa sımsıkı sarılıp onu koşulsuzca sevebildikçe insan iyileşiverir..
Şimdi o zaman Ramazan’da bir sünneti ihya etme vaktidir.
Seven sevdiğine sevdiğini söylesin.
Bu Ramazan sevginin tılsımı tüm hücrelerimize ve kainata yayılsın.
Sevgi ve muhabbetle.