SEVGİLİ PEYGAMBERİMİZİN MİZAH ANLAYIŞI NASILDI?

Kıymetli dostlar, bugün sizleri, sevgili Peygamberimiz Hazreti Muhammed’in sıcak mizah anlayışı ile tanıştırmak istiyorum. Genellikle din ve peygamberlik ciddiyetle özdeşleştirilir, ancak Peygamberimizin mizahı, onun insanlarla nasıl güçlü bir bağ kurduğunun ve hayatın zorluklarına nasıl gülümsediğinin bir ifadesidir.

Hazreti Muhammed (sav), mizahın insanları bir araya getirme ve stresi azaltma gücünün farkındaydı. Mizah, onun iletişim tarzının merkezindeydi. Ancak önemli bir nokta, onun mizahının kesinlikle kırıcı veya alaycı olmamasıydı. Mizahı, insanlara neşe ve huzur getirmeyi amaçlayan sıcak bir dil olarak kullanırdı..

Bir defasında ihtiyar kadının birisi Peygamber Efendimiz (sav)’e gelerek: “Ya Rasulullah! Cennete girmem için Allah (cc)’a dua et!” der.

Rasulullah (sav) ise; “Cennete yaşlı kadınlar giremez!” diye mukabelede bulunur. Verilen cevabın nüktesini anlamayan kadıncağız üzülür ve ağlamaya başlar. Bunun üzerine Âlemlere Rahmet Efendimiz (sav) durumu ona şöyle açıklar: “Yaşlı kadınlar cennete o halleriyle değil, genç ve güzel olarak girerler. Zira Allah-ü Teâlâ Kur’an-ı Kerim’de; Biz cennete giren kadınları defterleri sağdan verilenler için yeniden yaratmışızdır. Onları eşlerine düşkün ve yaşıt bakireler kılmışızdır.” (el-Vakıa, 56/35-37) buyuruyor. (Heysemi, X, 419; Tirmizi, Şemail s. 91-92)

Çocuklarla iletişimde sevgili Peygamberimiz, sabır ve anlayışın öncüsüydü. Onları dinler, onların sorularını yanıtlar ve dünyalarına katılırdı. Mizah, onun çocukların sevgisini kazanmasına ve onların onu takip etmelerine yardımcı oldu.

Sahabilerin anlattıklarına göre, Rasûlullah sav. çocukları kucaklar, öper, bineğine alır, selâm verir, gönüllerini alır, hastalandıklarında ziyaretlerine gider, şakalaşır, onları eğlendirir, omuzuna, sırtına bindirir, onları asla azarlamazdı..

Enes bin Malik (ra) anlatıyor: Rasûlullah (sav) Efendimiz, biz çocukların arasına karışır ve şakalaşırdı. Hatta bir gün, küçük kardeşimin gönlünü almak için, ona: “-Ebu Umeyr! Ne oldu Nuğayr?..” buyurdular. Efendimiz (sav)’in: “-Ebu Umeyr! Ne oldu Nuğayr?..” demelerinin sebebi şudur:

O küçük yavrucağın, Nuğayr denen (gagası kırmızı, serçe büyüklüğünde, bülbül cinsinden) bir kuşu vardı. Onunla oynayıp gönlünü eğlendiriyordu. Günlerden bir gün kuş öldü. Dünyası kararmış olan çocuğun üzüntüsü sonsuzdu. İşte bunu haber alan Hazret-i Peygamber, bu yavrunun üzüntüsünü paylaşarak, latîfe yollu: “-Eee Ebû Umeyr! (Ömerciğin babası), söyle bakalım ne oldu Nuğayr?..” buyurdular.

Gençlerle iletişimde sevgili Peygamberimiz sav. onların düşüncelerini dinler ve sorunlarına çözüm arardı. Gençlere saygı göstermek, onların da kendisine saygı göstermelerine yol açardı. Mizahi bir dil kullanarak, gençlerle arasındaki mesafeyi azaltırken onlara rehberlik etme fırsatını kullanırdı.

Sonuç olarak, sevgili peygamberimiz Hazreti Muhammed’in mizahi yönü, iletişimdeki inceliklerini ve insanlarla olan sıcak ilişkilerini öne çıkarır. Mizah, hayatın tadını çıkarmamıza ve birbirimizle daha güçlü bağlar kurmamıza yardımcı olan harika bir araçtır. O, insanları bir araya getirirken ve moral verirken mizahın ne kadar güçlü bir araç olduğunu gösteren bir örnektir..

Bir defasında ihtiyar kadının birisi Peygamber Efendimiz (sav)’e gelerek: “Ya Rasulullah! Cennete girmem için Allah (cc)’a dua et!” der.

Rasulullah (sav) ise; “Cennete yaşlı kadınlar giremez!” diye mukabelede bulunur. Verilen cevabın nüktesini anlamayan kadıncağız üzülür ve ağlamaya başlar. Bunun üzerine Âlemlere Rahmet Efendimiz (sav) durumu ona şöyle açıklar: “Yaşlı kadınlar cennete o halleriyle değil, genç ve güzel olarak girerler. Zira Allah-ü Teâlâ Kur’an-ı Kerim’de; Biz cennete giren kadınları defterleri sağdan verilenler için yeniden yaratmışızdır. Onları eşlerine düşkün ve yaşıt bakireler kılmışızdır.” (el-Vakıa, 56/35-37) buyuruyor. (Heysemi, X, 419; Tirmizi, Şemail s. 91-92)