TÜRKİYE NATO’DAN ÇIKSA NE OLUR?

2. Dünya Savaşından sonra 1945 yılında Sovyetler Birliği devlet başkanı Stalin Türkiye’den Kars, Ardahan illerimizi ve boğazlarda üs istedi. Türkiye bu tehlikeden korunmak için gayrı resmi birçok kez ve resmi olarak da 1949 ve 1950 yılında olmak üzere iki kez NATO’ya başvurdu. Hemen almadılar. Kore’de çıkan iç savaşa BM bünyesinde katılmamızı istediler. Nihayet Türkiye Kore’ye asker gönderdi. Askerlerimiz bu savaşta çok başarılı oldu. Tabi şehitler de verdik. Bu gayretimizin mükafatı olarak 1952 yılında Yunanistan ile birlikte bir Hıristiyan birliği olan NATO’ya aldılar yani akıttığımız kanlarlın bedeli karşılığında NATO’ya girdik. Bir savunma örgütü olan NATO sözleşmesinin 5. Maddesi üyelerinden birine herhangi bir saldırı olursa tüm üyelere yapılmış sayılacak, der. Tabi ki üyelerin hepsi bu saldırıyı önleyecekler. Tarihi boyunca hep emperyal olan Ruslara karşı NATO şemsiyesi bizi korudu. Başka da herhangi bir saldırı tehlikesi veya saldırı olmadı. Eğer öylesi bir tehlikeli durum olsa bizi koruyacaklar mıydı? Orası belli değil. Birçok kişi gibi benim de şahsi kanaatim 5. maddeyi çalıştırıp bizi korumazlardı. Zira Ukrayna üye değil ama Hıristiyan olmasına rağmen onu bile insan gücü olarak desteklemediler. Hatta kışkırtarak Rusya’nın önüne attılar. İkimizde NATO üyesi olmamıza rağmen aramızda olan en küçük gerginlikte kayıtsız şartsız Yunanistan’ı koruma çabası içine girdikleri zaten belli… Bu hal bizi NATO’nun ekonomik birliği olan AB’ye almamakta gösterdikleri bahanelerden de anlaşılmaktadır. NATO’nun bu tutumu giderek de aleyhimize gelişmektedir. ABD ve AB ülkeleri Yunanistan ile aramızdaki sorunlarda devamlı Yunan tezlerini savunmaktadırlar. NATO üyesi olmamıza rağmen PKK, YPG gibi ülkemizle savaşan ve düşmanımız olan terör örgütlerine binlerce tır silah verip onları askeri yönden eğitiyorlar. 2014 yılından sonra da artan şekilde Türkiye’nin NATO’dan çıkartılmasını konuşmaktalar. FETÖ terör örgütüne karşı devletimiz 2014 yılında vaziyet almaya ve paralel devlet demeye başlaması karşısında başta ABD olmak üzere Avrupa ülkeleri Türkiye’nin NATO’dan çıkarılması kozunu oynamaya başladılar. 15 Temmuz 2016 Fetö terör örgütünün darbe girişimin arkasında da yine başta ABD ve Avrupa devletlerinin olduğu da sır değil. Bu örgüt üyeleri bu ülkelerde barınmaktadırlar. Ele başını da krallar gibi ABD besliyor, barındırıyor. Son olarak İsveç ve Finlandiya’nın NATO üyeliğine terörü destekledikleri gerekçesi ile karşı çıkmamız üzerine, Türkiye’yi NATO’dan çıkartalım sesleri de daha çok çıkmaya başladı. Hatta bunun yolu ve yöntemi de tartışılıyor. En çokta NATO’yu fesih edelim sonra tekrar Türkiye olmadan kuralım tezi öne çıkıyor. Zira üyelikten çıkartmak için oy birliği gerekiyor. Bunu da sağlayamayacaklarından korkuyorlar. Çıkalım mı? Hayır. Her şeye rağmen biz NATO üyesi olarak kalmalıyız. Bunda ülkemizin faydası var. Rusya’ya karşı 5. Maddeyi çalıştırıp bizi korumayacak olsalar da, NATO üyesi olduğumuz için Rusya ve kendileri bize askeri açıdan direk saldıramıyorlar. Boğazları Rusya’nın kontrol etmesini de son noktaya kadar istemezler. Diğer yandan biz NATO’dan çıksak Güney Kıbrıs Rum tarafını NATO’ya alacaklar. Zaten bizi Kıbrıs’ta işgalci sayıyorlar. Bizim üyesi olmadığımız Rum tarafının üyesi olduğu NATO bu defa bize işgalci diyerek 5. Maddeye göre Kıbrıs’tan çıkaracaklar. Terör örgütlerine daha çok destek vererek belki de hep beraberce bize güneyden saldırıp ülkemizi bölecekler. Yüz yıllık Sevr projesini gerçekleştirecekler. Doğu Anadolu’yu Ermenistan’a, Güneydoğu Anadolu’yu terör devletine, Marmara Bölgesini Vatikan Devleti benzeri ekümenik Ortodoks Devletine, Trabzon Bölgesinde de Pontus Rum Devletini kuracaklar. Tabi ki Ege Bölgesini de Yunanistan’a verecekler. Bize sadece İç Anadolu Bölgesi ile Orta ve Batı Karadeniz Bölgesi kalacak. Aynı Sevr haritasında olduğu gibi... 20. yy da yapamadıklarını 21. yy da yapmaya çalışacaklar. Biz de boş durmuyoruz tabi. En azından milli savunmamızın biraz daha güçlenmesi için üyeliğimizi sürdürmeliyiz. Ayrıca hesapların en iyisini yapan yerin ve gökyüzünün sahibi var. Allah var. Keder yok. Ama çalışacağız. Birlik ve beraberliğimizi, ümmet bilincimizi koruyacağız.