JEOPOLİTİK OYUN/ SAHNE SURİYE/ PERDE 1

Bir hafta önce burada artan jeopolitik risklerden söz etmiş, iyice daralan ateş çemberinin tam ortasında olduğumuzu ifade etmeye çalışmıştım. Neredeyse yazının mürekkebi kurumadan hemen güneyimizde büyük bir oyun için yönetmen düğmeye bastı.
Güneyimizde Suriye de oyunun birinci perdesi sahnelenmeye başladı. Sahneye yıldırım hızıyla selefi /cihatcı diye anılan, daha doğrusu daha düne kadar bu isimle tesmiye edilen silahlı guruplar girdiler. Artık kimse onlara selefi cihatçılar demiyordu. Masum Suriyeli muhalifler olmuşlardı.
Çok ilginç.. Aniden harekete geçen silahlı kişiler yıldırım hızıyla Halep şehrini ele geçirdiler. Tv’ler anlık gelişmeleri canlı yayınlarla kesintisiz olarak veriyorlar. Herkes oyunun hemen hemen her dakikasını seyrediyor ve haberdar oluyor.
Ben de kendi bakış açıma göre olan biteni kısa cümlelerle özetleyip sizlere sunmak istiyorum. İlk olarak oyunun birinci perdesi için neden Suriye sahası seçildi bunu anlamaya çalışıyorum. Bence en yüksek ihtimal şudur. Suriye iç savaşının başladığı 2011 yılından sonra Esed rejimi bölge dışı aktörlere dayanarak, onların sahadaki etkili yardımıyla kendi lehine bir statüko oluşturmuştu. Esed rejimine hayatiyet kazandıran iki etkili aktör Rusya ve İran. Biliniyor.
Rusya’nın Ukrayna ile İran’ın Hizbullah üzerinden İsrail’le girdiği savaş ortamı her iki destek gücünün kendi dertlerine düşmesine neden oldu. Bu durum Esed rejiminin ciddi anlamda desteksiz kalması ve rejimin oluşturduğu statükonun zaafa uğraması demekti. (Esed’in en etkili destekçisi Hizbullah güçlerinin İsaril’in saldırılarına karşılık vermek üzere Lübnan’a geri dönmeleri de bu kapsamda değerlendirilmelidir.) Zannımca Suriye sahasında düğmeye basılmasının en önemli sebebi budur.
Sahadaki durum Halep’ten sonra Hama, Humus gibi şehirlerde de muhalifler olarak anılan gurupların lehine gelişirse Esed’in geleceği ciddi anlamda tehlikeye girdi/girecek demektir. Bu kaçınılmaz olarak Suriye’nin toprak bütünlüğünü koruyamaması yani parçalanması sonucunu doğurur.
Bu durum en çok ABD ve İsrail’in işine gelir. Ruslar açısından ellerinde bulunan stratejik önemdeki Tartus deniz üssü ile Himeymim hava üssünün kalıcı hale gelmesi yeterli bir kazanç sayılabilir. Ve bu durumda Ruslar başkaca riskli hamlelere girişmezler.
Bu durumda ortaya çıkacak tabloyu şöyle özetleyebiliriz.
Parçalanmış ve istikrarsızlaştırılmış bir Suriye başta İsrail ve ABD olmak üzere emperyalist batının işine gelir. ABD açısından İsrail’in güvenliği garanti edilmiş olur. İsrail en büyük düşmanı Hizbullah'ın lojistik yollarını kesmiş olur. Kuzeyindeki yakın tehdidi etkisiz hale getirir. Kukla bir Kürt devletini kurmak için eline tarihi bir fırsat geçmiş olur.
İran bölgedeki en önemli müttefikini kaybeder. Bu yıllardır özenle kurmaya çalıştığı direniş ekseninin dağılması sonucunu doğurur. Direniş ekseninin dağılması aynı zamanda İran için savunma hattının büyük bir yara alması demektir. Uzun zamandan beri darbe üstüne darbe alan İran rejimi içeride istikrarsızlığa sürüklenebilir. Zaten emperyalistlerin istediği de budur.
Toprak bütünlüğünü kaybetmiş, parçalanmış, istikrarsızlığa sürüklenmiş bir Suriye en çok bizim ülkemizin başını ağrıtma tehlikesini barındırır. Bu durum bizim için büyük bir terör ve güvenlik sorunu demektir. İstikrarsızlığa sürüklenen coğrafyaya İsrail’i saymazsak tek sınırdaş olan ülke biziz. Bu nedenle olacak olan şeylerden en çok etkilenmesi kaçınılmaz olan da biziz. Hemen yanı başımızda ikinci İsrail olma hedefiyle kurulmak istenen kukla bir Kürt devleti bütün küresel sistemi sarsacak kadar büyük bir tehdittir.
Gözden asla kaçırmamamız gereken asıl tehlike hedeflerimizin ve çıkarlarımızın (hatta bir bakıma bekamız) ABD ve İsrail ile taban tabana zıt oluşudur. Bu durum bizim için kaçınılmaz olarak bu emperyalistlerle karşı karşıya gelmek demektir. Yakın tehlikeleri işaret etmek asla komplo teorisi üretmek demek değildir. Bilakis bu bir uyanık olma çağrısıdır. Ortak payda vatandır.