SEÇMENLERİN ADAYLARDAN BEKLENTİLERİ

Yerel seçimlere adım adım yaklaşıyoruz. Çok değil, ayın sonunda sandığa gideceğiz. Partiler, seçim sürecinde propagandanın dozunu bir kat daha artırırken bir taraftan da Ramazan’ı Şerif’in girmesiyle birlikte kolay olmayan bir sürece girdiler. Rabbim kolaylık versin. Hakikaten zor zanaat. Kendinizi ve mensubu olduğunuz siyasi partiyi topluma sevdirmeye çalışmak, desteklemeleri için kendinizi beğendirmeye çalışmak…
Ülke geliştikçe, güzelleştikçe beklentilerin dozu ona göre artıyor. Başkan adaylarımız eskilerde altyapı vb. çalışmaları ön plana çıkarırlardı. Toplum biraz daha mı kapitalistleşti bilinmez ancak adaylarımız emeklilere, öğrencilere, dar gelirli kardeşlerimize habire para dağıtacağını proje olarak sunuyor. Toplu ulaşımın bütün argümanları özellikle de bu dönemde mega proje olarak sunuluyor.
Halbuki yerel yönetimlerin yapacağı işler bellidir. Temizlik, denetim, altyapı, ruhsat, sosyal faaliyetler, kültür yatırımları, eğitime destek ve diğerleri. Zira belediyelerin faaliyetlerinin tamamını yazmaya kalksak sayfalara sığmaz. Bir ara şöyle bir kanun maddesi çıkarılıyordu, direkten döndü. “Yasalarla belirlenmemiş bütün görevler belediyelerin yetki alanındadır.” Yani canınız istese dar gelirli bir vatandaşın düğün konvoyuna taksi tedariki dahi yapabilecektiniz.
Vaatler, vaatler… Adaylar birbirleriyle yarışıyorlar. Düz ovada teleferik yapacağını ve şehrine deniz getireceğini vadediyorlar. Mahalle muhtarlarımız daha bir atak. Mahallesine onlarca milyona (trilyona) mal olacak alt, üst geçitler vadedenler de yok değil. Parola belli, vadet, seçil o zaman bakarız. O işin bütçesi, yapılabilirliği, borçlanması vs. ona vakti geldiğinde bakarız. Şimdilik hayırlısı ile sandıktan bir çıkalım, Allah kerim, bakılır!
Her dört ya da 5 yılda bir sandığa gidip demokratik görevini yerine getiren gariban seçmenler aslında fazla bir şey istemiyor ki. Mahalle muhtarından mahalle ile ilgilenmesini, mahalle ile ilgili eksikleri ilgili kurumlara duyurmasını, fakir fukaranın gözetilmesini, faaliyetlerin takibini istiyor. Muhtarların özlük hakları falan da umurunda değil, muhtar işini layığı ile yapsın istiyor. Taşra düğünlerinde muhtarların belindeki silahı saydırmasını da zinhar istemiyor.
Yine seçmen, belediye başkanı ve ekiplerinden fazla bir şey istemiyor ki. Rutin belediyecilik faaliyetlerini yapsın. En önemlisi de darda kaldığında, aradığında belediye başkanına ulaşabilsin. Bakkalları da bitirdik, üç harfli marketlere terfi ettik. Niçin söylüyoruz, eskiden muhtarların maaşı yok iken mahalle bakkalı muhtar seçilirdi. Niçin mi? Aradığında mahalleli çabuk ulaşabilsin diye. Ayrıca mahalleyi en iyi tanıyan da bakkaldır. Fakiri fukarayı da en iyi o bilir.
Dedik ya seçmen fazla bir şey istemiyor, istemez. Belediye başkanlarımızı tenzih ederiz ama koltuğa oturduktan sonra ulaşmanın imkânsız olduğu bazı değerli kardeşlerimiz yok değil. İlçesini vermeyelim, Samsun’da bir değerli adayımız başkan olunca makam odasının kapısını sökeceğim, demiş hakikaten de sökmüş. Sökük kapılı makam odasına günde bir saat uğrarken başka bir mekânda zatına yakışır başka bir makam odası yapmış. Bulmak mümkün değil. Saygıdeğer başkanda yok yok, söktüğü makam odasının kapısı da yok!
Aday konumundaki başkanlar yapamayacakları veya kanunen mümkün olmayan icraatların sözünü vermemeliler. Güne göre hizmet, yöredeki ihtiyaçlara göre hizmet yapmalı. Şimdilerde hizmet trendi yapıların depreme dayanıklı hale getirilmesi, sokak hayvanlarının kontrol altına alınması, ufak yerlerde altyapı faaliyetleri, daha büyük metropollerde ise sosyal ve kültürel faaliyetler.
Vatandaş, yerine göre aksayan, geciken hizmetler için bekleyebiliyor. Ancak kendisinin dinlenmemesini, fikirlerine değer verilmemesini hazmedemiyor. Yine tenzih ediyoruz. Makamdan önce ve makamdan sonra moduna girmemek lazım. İnsanımız geldiği yeri unutmamalı, gideceği yeri de hatırlamalı.
Bütün siyasilerin kalıplaşmış sözü: “Bu secim çok önemli.”
Hakikaten bu seçim 2028 ve 2029 seçimlerine gidilecek yolda o kadar belirleyici olacak ki, anlatılamaz.
Gariban seçmenin seçilecek adaylarımıza bir söylemi var.
“İnsanlar büyüdükçe küçülür, küçüldükçe büyür.”
Mütevazilik bir şey kaybettirmez ki.
Saygılar efendim.