İÇTENLİK/SAMİMİYET VE HAYAT

Bir ironi olsun. (Maşallah) film dizi sektöründe dünyada ikinci sıraya yükselmişiz…boşuna bilim, sanat, edebiyat teknoloji filan diye uğraşmamıza hiç gerek bence uzmanlık alanımız belli başarımız ortada.. Film çevirmek en iyi yaptığımız iş.
İçtenlik/samimiyet konusunda düşünürken az bilip, çok samimi olduğumuz yıllara gittim bir an. Çok bilip az samimi olduğumuz zaman diliminden.
Dikkat ettim de maziye yolculuğu bile samimi bir muhasebe için yapamıyorum bugün. Tiyatroya dönen hayatlarımız için maziden sahte malzemeler devşirme çabası gibi bir şey.
Acınası bir durum.
Geçmişe güzellemeler yapmak, hamaset dozu yüksek öykünmeler, içine düştüğüm çaresizliğin ifadeleridir. Elbette farkındayım. Bu aslında sadece benim değil bir kuşağın çaresizliğidir.
Romantik/idealist dava adamlarından, realist kapitalistler yetişti. Değme kapitalistlere rahmet okutup Ramazan umresinde ruhlarını arındırdılar. Doğrusu burada içimden geçenleri yazıp şimşekleri üstüme çekecek mecalim yok. Şunu biliyorum, dervişlikte "adap/edep" vardır. Berduşlukta ise racon vardır.
Bir hayata çattık ki hayata kurmuş pusu…
Arasatta kalanların haline acıyın.
Sahicilik-sahtecilik.
Gerçeği yaşamak-rol yapmak.
Yakından uzağa doğru bakın, hatta elinize bir fener alıp arayın kimse var mı sahici, gerçeği yaşayan, rol yapmayan... Sonuç sizde kalsın.
Ahalinin rol yapma yeteneği karşısında küçük dilinizi yutarsınız. İbadet etme adı altında Allah'a bile rol yapan yaratıkları görürsünüz.
Hayatın sahicilikten koptuğu, rol yapmaya dönüştüğü toplum açık hava tiyatrosunda yaşıyor demektir. Belki de bir maskeli balodur yaşanan. Ortama uygun kostüm ve maskeler itina ile saklanır gardroplarda. Kutsadığınız (!) toplumdan dışlanmamak için uygun kostüm ve uygun maske seçme konusunda uzman olmanız gerekir. Aksi halde maazallah dışlanıverir, türlü dertlere gark olursunuz.
Hayat tiyatroya dönmüşse kimse kimseye güvenemez. Güven kalmadıysa zaten Allah cezanızı vermiş demektir.
Hz. Peygamber efendimiz hakkında bir kaç kelam edebilir misin diye sual etseler, “min gayr-ı haddin, onun bütün hayatı sahici idi, rol yapmaz, tiyatro oynamaz, sadece hakikati söyler ve yaşardı” demek isterim.
Ümmet-i Muhammed'in haline bakıp ağlayabilirsiniz.
Veya…
"Fazla anlam yüklemeyin dünyaya yarısı şükür, yarısı sabır, yarısı teselli, yarısı kahır. Kimseyi bilmeden yargılamayın! Herkesin derdi kendine ağır. Anlatmak ve anlaşılmak için de fazla yormayın kendinizi, insanların yarısı samimiyetsiz, diğer yarısı size sağır." (ALINTI)